Macabria - Theatres Des Vampires

In the night… when the stars sing litany of horror

I raise the chalice… full of blood to the dark moon that announces the death

In the dismal smiles… by the rotten mouth, painted eyes like a black pitch

A shout rises from beyond… from beyond «The death is near… the death has

arrived»

The singer with its tormented voice sings hymns of pain… pain…

The mad painter and its brush paints walls and windows black

Flowers fade… as she"d pass… when the bells over the ancient church ring

midnight…

Strange figures rise from the fog…

Like a funeral party… the children plays with old buried skulls…

The clown that never smiles kisses the woman with two heads

Түнде… жұлдыздар сұмдық литаниясын айтқан кезде

Мен халицаны көтеремін ... Қараңғы айға толы, ол өлім туралы хабарлайды

Көңілсіз күлімдеуде... шіріген ауызда, қара құмдай боялған көздер

Арғы жақтан... арғы жақтан «Өлім жақын... өлім бар

келді»

Әнші азапты даусымен азапты, азапты... гимндерін айтады.

Ессіз суретші мен оның қылқаламы қабырғалар мен терезелерді қара түске бояйды

Гүлдер солып қалады... ол өтіп бара жатқанда... көне шіркеу үстіндегі қоңыраулар соғылғанда

түн ортасы…

Тұманнан біртүрлі фигуралар көтеріледі...

Жерлеу тойы сияқты... балалар ескі жерленген бас сүйектермен ойнайды...

Ешқашан күлмейтін сайқымазақ әйелді екі басымен сүйеді