The Mountains - The Mountains

We’re gonna be the two first persons alive to ever call this our home

(I see the clouds gather up in random shapes I don’t know)

We’re gonna be the last ones standing when everyone’s departed and gone

(I watch the sun that slowly rises when it’s ready to show)

We’re gonna be the persons in the world to climb this mountain alone

(I will be still, I will be quiet and no word will be heard)

We’re gonna be right up there where their voices can’t reach us no more

(And when it happens if it happens, I will turn to the words and to the view)

I’ll name this mountain after you

I will climb every mountain and I’ll make them all shake

I will dive through the valleys and the bottomless lake

I’m gonna write in first person though I’m not sure that it really makes sense

I’ve seen myself disappearing for ages by reversing the lens

We’re gonna be the first two persons alive to climb this mountain again

We’re gonna stand real close and when everything comes to an end

I’ll name this mountain after you

I will climb every mountain and I’ll make them all shake

I will dive through the valleys and the bottomless lake

I see the clouds from inside out and sometimes upside down

And when I race to the valleys, when I run for your life

I sometimes make up my mind

I sometimes make up your parts

And when it happens I just feel guilty and sad

And there’s a feeling that everything’s going to end, and if it does I hope it

will be pretty

That the fires and the storms make wonders of the cities

That the waves bury every creation, everything that we’ve built

And when they do…

I’ll name this mountain after you

I will climb every mountain and I’ll make them all shake

I will dive through the valleys and the bottomless lake

I’ll name this mountain after you.

Біз бұл жерді біздің үйіміз деп атаған алғашқы екі адам боламыз

(Мен бұлттардың                                                         көремін 

Барлығы кетіп, кеткенде біз соңғы тұрамыз

(Мен көрсетуге дайын баяу шығатын күнді    байқаймын           

Біз әлемде осы тауға жалғыз көтерілетін адамдар боламыз

(Мен тұрамын, тыныш боламын және бір сөз естілмейді )

Біз олардың дауыстары бізге жетпейтін жерде боламыз

(Және егер ол болған кезде болған кезде, мен сөздерге және көрініске жүгінемін)

Мен бұл тауға сенің атыңды беремін

Мен әр тауға шығып, олардың барлығын шайқаймын

Мен алқаптар мен түпсіз көл арқылы сүңгіп өтемін

Мен бірінші адаммен жазамын, бірақ мен оның мағынасы бар екеніне сенімді емеспін

Мен линзаны кері бұру арқылы өзімнің ұзақ уақыт жоғалып кеткенімді көрдім

Біз тағы да осы тауға өрмелеу үшін тірі алғашқы екі адам боламыз

Біз бәрі біткен кезде жақын боламыз

Мен бұл тауға сенің атыңды беремін

Мен әр тауға шығып, олардың барлығын шайқаймын

Мен алқаптар мен түпсіз көл арқылы сүңгіп өтемін

Мен бұлттарды іштен, кейде төңкеріп көремін

Алаңға  жарысқанда    сенің өмірің үшін жүгіріп                                                                                                           |

Мен кейде шешім қабылдаймын

Мен кейде сіздің бөлшектеріңізді құрамын

Ал бұл орын алған кезде мен өзімді кінәлі және қайғылы сезінемін

Әрі бәрі бітетін сезім бар, болатын болса соға  үміттенемін 

 әдемі болады

Өрттер мен дауылдар қалаларды                                                                                                                                                            |

Толқындар әрбір жаратылысты, біз салғанның бәрін көмеді

Және олар жасаған кезде…

Мен бұл тауға сенің атыңды беремін

Мен әр тауға шығып, олардың барлығын шайқаймын

Мен алқаптар мен түпсіз көл арқылы сүңгіп өтемін

Мен бұл тауға сенің атыңды беремін.