Three Days in July - The Infamous Stringdusters

Verse 1

I was born in Pennsylvania

In 1851

I grew up on my father’s farm, the youngest of three sons

The Civil War was raging the year that I turned 12

My father joined the ranks of blue, left us by ourselves

Boys I tell you true, I learned things I never knew

In summer heat, we prayed for rain the first day of July

The far of thunder rumbling, no storm clouds in the sky

My brothers grabbed their rifles, said to my mother first

Mamma that’s the sounds of cannon up by Gettysburg

Boys I tell you true, I learned things I never knew

Verse 2

Two fearful days and sleepless nights

We waited with no word

Till the guns fell silent the morning of the third

My mother watched the road all day and kept me there close by Till dusk was hard upon us and the water jug was dry

With bucket and a lantern, I crossed the field alone

Heard the sound of snapping twigs and then a quiet moan

Captured in my lantern light, his face in ashen grey

Huddled in a bloody coat a rebel soldier lay

Boys I tell you true, I learned things I never knew

(break)

Verse 3

«I see you have a kind face

Please don’t raise a cry

If I’m taken prisoner

I know I’ll surely die»

«I'm wounded And I mean no harm

I just need to rest a spell

I have fled the battlefield

I’ve seen the face of hell»

«We came by tens of thousands

The battle for to lose

We only marched on Gettysburg

Because we needed shoes»

I looked down at his swollen feet

And tried to understand

And wondered if my brothers

Had died at this man’s hands

Boys I tell you true, I learned things I never knew

(break)

Verse 4

I walked back in the cabin

Set the bucket down

I spoke no word to mother

Of why I’d been so long

All night we sat beside the fire

Praying for good news

Then mother, she looked down and asked

«Son, where are your shoes?»

Boys I tell you true, I learned things I never knew

1-аят

Мен Пенсильванияда тудым

 1851 жылы

Мен әкемнің фермасында өстім, үш ұлдың кенжесі

Азаматтық соғыс жыл бойы 12 жасқа толды

Менің әкем көк түсте қосылды, бізді өзімізден қалдырды

Балалар, мен сендерге шын айтамын, мен ешқашан білмеген нәрселерді білдім

Жазғы жылумен біз жаңбыр мен шілде айының алғашқы күнін сұрадық

Күн күркіреді, аспанда дауылды бұлт жоқ

Ағаларым мылтықтарын алды, - деді алдымен анама

Мама, бұл Геттисбургтің зеңбіректерінің дыбысы

Балалар, мен сендерге шын айтамын, мен ешқашан білмеген нәрселерді білдім

2-аят

Екі қорқынышты күн мен ұйқысыз түн

Біз сөзсіз күттік

Үшінші күні таңертең мылтық үнсіз қалғанша

Анам күні бойы жолды бақылап   мені  сонда  бізге күн батқанша       су құмырасы  кепкен    кепкенше                                                        

Шелек пен фонармен даладан жалғыз өттім

Бұтақтардың үзілген дыбысын, содан кейін тыныш ыңылдағанды ​​естідім

Менің фонарымның жарығына түсті, оның беті күл-сұр түсті

Қанды тон киген бүлікші солдат жатыр

Балалар, мен сендерге шын айтамын, мен ешқашан білмеген нәрселерді білдім

(үзіліс)

Өлең 3

«Сіздің жүзіңіз мейірімді екенін көріп тұрмын

Өтінемін, жыламаңыз

Мен тұтқынға түссем

Мен міндетті түрде өлетінімді білемін»

«Мен жараландым, мен зиян келтірмеймін

Маған бір заклинан демалу  керек

Мен соғыс алаңынан қашып кеттім

Мен тозақтың жүзін көрдім»

«Біз он мың жақпен келдік

Жеңілу үшін күрес

Біз Геттисбургте ғана жүрдік

Өйткені бізге аяқ киім керек еді»

Мен оның ісінген аяқтарына қарадым

Және түсінуге  тырысты

Ағаларым бар ма деп ойладым

Бұл кісінің қолынан өлген

Балалар, мен сендерге шын айтамын, мен ешқашан білмеген нәрселерді білдім

(үзіліс)

4-аят

Мен салонға қайта оралдым

Шелекті жерге қойыңыз

Мен анама сөз сөйлеген жоқпын

Неліктен мен сонша болдым

Түні бойы оттың жанында отырдық

Жақсы жаңалықтар үшін дұға ету

Сонда анасы төмен қарап сұрады

«Балам, аяқ киімің қайда?»

Балалар, мен сендерге шын айтамын, мен ешқашан білмеген нәрселерді білдім