The Silver Bowl - The Fellowship

In Brethil, near the Silver Wood, beside the water fall

A voiceless song at night is heard and in the darkness calls

The river’s flood I shall not fear to sooth my grieving soul

And ever drink the water clear that fills the Silver Bowl

A maiden fair she was of old with neither shift nor gown

And lost she wandered in the wold and weeping sat her down

For she had seen the Foaloke and gazed into his eyes

Her mind he clouded with his smoke and filled her heart with lies

The ancient worm, beguiling worm has fallen near the flood

The warrior true lies just beyond

His cuirass stain’d with blood

But where has gone his lady pale who weeps without console

She lies beyond the misty veil inside the Silver Bowl

Бретильде, Күміс орманның жанында, су сарқырағының жанында

Түнде дауыссыз ән естіліп, қараңғыда қоңырау соғылады

Өзеннің тасқыны Мен қайғылы жанымды тыныштандырудан қорықпаймын

Күміс тостағанды ​​толтыратын мөлдір суды әрқашан ішіңіз

Ол не ауысымсыз, не халатсыз ескі қыз болатын

Жоғалтып, далада кезіп, жылап отырды

Өйткені ол Фоалокты көріп, оның көзіне қарады

Оның санасын ол түтінімен бұлтты және оның жүрегін өтірікке толтырды

Ежелгі құрт, алдамшы құрт су тасқынының қасына құлады

Жауынгер шындықтан тыс жерде жатыр

Оның күреңі қанға боялған

Бірақ жұбатусыз жылап отырған ханымы бозарып қайда кетті?

Ол Күміс тостағанның ішіндегі тұманды перденің ар жағында жатыр