The Scars of My Journey - The Chasm

When life has ceased

When the termination of the traditional spirit

And catastrophic barbaric desolations

Surrounds the core of my linear cold menace

Feeling the power and reflection of the inner winter

Which is always present in this cosmic landscapes of sorrow

Are the winds and whispers ashes of an ancient memory

Which tries to release the thousand pictures of agony?

(that lies dormant in the rust and and frost of my cosmos within…)

Shattered and deceassed all the once bright possessions

That lead this strange land are now just a feeble flame in my soul…

Өмір тоқтаған кезде

Дәстүрлі рух жойылған кезде

Және апатты айуандық қаңырап бос қалды

Менің сызықтық салқын қатердің өзегін қоршайды

Ішкі қыстың күші мен көрінісін сезіну

Бұл қайғының ғарыштық пейзаждарында әрқашан бар

Желдер мен сыбырлар көне естеліктің күлі

Қайсысы                                     .

(бұл менің ғарышымның тоты мен аязында ұйықтап жатыр...)

Бір кездері жарқыраған дүние-мүлкінің бәрі қирап, өлді

Бұл бөтен жерді басқаратындар қазір менің жанымдағы әлсіз жалын болды ...