Samotność - The Analogs

Błąkasz się bez celu obcymi ulicami

Rozglądasz dookoła lśniącymi oczami

Rozlewasz nienawiść na przeklęty świat

Uciekłaś z domu, masz 16 lat

Dziś nad twoją głową eksploduje słońce

Goją się rany, chcesz o nich zapomnieć

Blizny na nadgarstkach, puste obietnice

Nikt cię nie ostrzegał, jak gorzkie jest życie

Jesteś naprawdę sama, choć otacza cię tłum

Kolorowe włosy, w sercu ciągle ból

Nie wiesz, w co masz wierzyć, nie wiesz, dokąd iść

Spalone papierosy i niepotrzebne łzy

Miasto już umiera, noc gasi wystawi

Policyjne wozy pędzą ulicami

Chowasz się do bramy, wilgotnej i brudnej

Zasypiasz wtulona w swój własny smutek

Jutro rano wstaniesz i wrócisz do domu

Wszystko będzie znów pozornie jak było

Choć nic się nie zmieni w twoich czterech ścianach

Nigdy już nie wrócisz do tamtego świata

Jesteś naprawdę sama, choć otacza cię tłum

Kolorowe włosy, w sercu ciągle ból

Nie wiesz, w co masz wierzyć, nie wiesz, dokąd iść

Spalone papierosy i niepotrzebne łzy

Сіз бейтаныс көшелерде мақсатсыз кезесіз

Жарқыраған көздеріңмен айналаға қарайсың

Қарғыс атқан әлемге өшпенділік төгіп жатырсың

Сіз үйден қашып кеттіңіз, жасыңыз 16-да

Бүгін түнде күн сіздің басыңызда жарылады

Жаралар жазылады, сіз оларды ұмытқыңыз келеді

Білек тыртықтары, бос уәделер

Ешкім саған өмірдің қаншалықты ащы екенін ескерткен жоқ

Айналаңда қалың топ болса да, шынымен жалғызсың

Түрлі-түсті шаш, жүрегінде әлі ауырады

Неге сенетініңді, қайда барарыңды білмейсің

Күйген темекі мен қажетсіз көз жас

Қала қазірдің өзінде өліп жатыр, ол түнді сөндіреді

Полиция көліктері көшелермен жүгіреді

Сіз дымқыл және лас болып, қақпаға тығыласыз

Өз қайғыңмен құшақтасып ұйықтап кетесің

Ертең таңертең тұрып үйге барасың

Бәрі қайтадан бұрынғыдай болып көрінеді

Төрт қабырғаңда ештеңе өзгермейді

Ол дүниеге енді қайтып оралмайсың

Айналаңда қалың топ болса да, шынымен жалғызсың

Түрлі-түсті шаш, жүрегінде әлі ауырады

Неге сенетініңді, қайда барарыңды білмейсің

Күйген темекі мен қажетсіз көз жас