Into The Realms Of Hidden Me - Thaurorod

These fields of grief and sadness

This woe of an endless fight

An angel veiled in silver gown

In the morning glow secret she reveals.

The heresy never written

Veils me with its purity

Forsaken memories

Keep me under this ice so thin

In these ages of eternal frost

Her wings and faith forever lost

Could she touch the night

The night so mesmerising?

I feel the leaves of the trees gathering around me

I hear the howling beneath.

Soon it will drown within me

Here are no nightly dreams

No beauty of a morning glow

Shall I ever breathe again

Will I ever rise from the sea

Thou shall never find the truth so sealed

As I fall deeper into the realms of hidden me

I see my life flash before me

Cannot break this ice that keeps me under.

She was standing right above him

Stared with those weary eyes

Cruel sun goldened her hair

Beside the tears she shed

He felt the rage of years gone by

Lost his wings so long ago

Could he touch the night

The night so close beside him?

Morning smiles with its glow

Reflecting the sorrow of its own

The fight of mournful years

Has brought this void into my soul

For eternity it seems.

I see the leaves of the trees withering away now

Harken the howling beneath.

Oh it is frightening me.

Sun has died, moon shall shine so bright

At the sea no-one shall cross any more

I shall never breathe again

I will never rise from the sea

Thou shall never find the truth so sealed

The truth lies buried in the realms of hidden me

I see my life flash before me

Cannot break this ice that keeps me under

Бұл қайғы мен мұң өрістері

Бұл бітпейтін күрестің  қасіреті

Күміс көйлек киген періште

Таңертеңгі жарқыраудың құпиясын ол ашады.

Бидғат ешқашан жазылмаған

Мені тазалығымен бүркеді

Ұмытылған естеліктер

Мені осы мұздың астында өте жұқа ұстаңыз

Мынау мәңгілік аяз  ғасырларында

Оның қанаттары мен сенімі мәңгілікке жоғалды

Ол түнді ұстай алды ма?

Түн соншалықты әсерлі ме?

Ағаштардың жапырақтары айналама жиналып жатқанын сеземін

Мен астынан айғайлаған дауысты естимін.

Көп ұзамай ол менің ішімде батып кетеді

Мұнда түнгі түс көрмейді

Таңертеңгілік нұрдың сұлулығы жоқ

Мен қайта дем аламын ба?

Мен теңізден көтерілемін бе?

Сіз ешқашан шындықты соншалықты мөрленген таба алмайсыз

Мен жасырын өзімді  тереңірек  айтқан сайын

Мен өзімнің өмірімді менің алдымда көріп тұрмын

Мені астында ұстап тұрған бұл мұзды бұза алмаймын.

Ол оның дәл үстінде тұрды

Сол шаршаған көздерімен қарады

Қатыгез күн шашын алтынға айналдырды

Ол көз жасының жанында

Ол  өткен жылдардың ашуын  сезді

Қанаттарынан  баяғыда айырылған

Ол түнді ұстай алды ма?

Оның қасында түн өте жақын ба?

Таң жарқырап күледі

Өзінің қайғы-қасіретін көрсету

Қайғылы жылдардың тартысы

Менің жаныма бұл бостық әкелді

Мәңгілік болатын сияқты.

Мен қазір ағаштардың жапырақтарын көріп отырмын

Астындағы айқайлаңдар.

Бұл мені қорқытады.

Күн өлді, ай өте жарқын болады

Теңізде енді ешкім өтпейді

Мен  енді ешқашан тыныс алмаймын

Мен теңізден ешқашан көтерілмеймін

Сіз ешқашан шындықты соншалықты мөрленген таба алмайсыз

Шындық жасырынған мен   патшалығында  көмілген

Мен өзімнің өмірімді менің алдымда көріп тұрмын

Мені астында ұстап тұрған бұл мұзды бұза алмаймын