Yağmurlar - Tepki

Bile bile yanıyo’du canın ama ona diyemiyo’dun ki hiçbirini

Daha dibe batıyo’du, daha kötü olabiliyo' mu ki dediklerimiz?

Yarınına kalıyo’du her şey, ölüyo'du çoktan bu günlerimiz

Islak sokağında anahtarı çevirip tabuta girmeyi düşünmedin hiç

Yağıyo'du bile bile bu sokağın cehennemin silüeti olduğunu yağmur

Dibi çıksa en dibindeyiz şehrin, nefes almalıyız ama kaderimiz oluyoruz mağdur

Küçük bi' umudun peşindeyiz değil birimiz hepimiz

Yalnız öleceğiz çünkü doğamız bu

Yine de varoşun hayalperest çocuklarıyız

Bulutlar kapatıyo’sa bu yıldıza selam dur

Olmadı başka bi' derdimiz hiç

Daha dibe çekiyoruz kendimizi

Yağmurla akıyo' umutlarımız

Bırakırım bu sulara benliğimi

Yağmurlar, yağmurlar

Bu bi' fırtına bense bi' yaprağım

Haliyle gayet doğal savrulmam

Asla yere düşmem dedim, her adım atmamla bi' kez daha yine yerdeyim

Yağmurla boğuşmam gerek, ıslanıyorken bu kanatlarla

Dener miyim uçmayı gökyüzüne

Damlalar mahallenin öksüzüne damlıyo' «şıp şıp şıp»

Hayallerim kurban, bu bi' hırsızlık

Ben ölüyüm gördüğün benim hırsımdır

Kabul ediyorum bayağı bi' kızgındık

Hesap ödedik, para üstü kırgınlık

Yağmurlar, yağmurlar

Bu şehir ağlıyo' üstüme üstüme bak, belki bu sonum olu’cak

Yağmurlar, yağmurlar, yağmurlar, yağmurlar

Bu bi' fırtına belki de arkası var, lekelenir beyaz ayakkabılar

Yağmurlar, yağmurlar

Bu şehir ağlıyo' üstüme üstüme bak, belki bu sonum olu’cak

Yağmurlar, yağmurlar, yağmurlar, yağmurlar

Bu bi' fırtına belki de arkası var, lekelenir beyaz ayakkabılar

Say, yok olur taneleri tıpkı saniyeleri temsil ediyo' gibi bak

Yağ üstüme günahlarım için, damlaları bedenime çivi gibi çak

Yağ çünkü bulutlara ulaşamam ama onların bana dokunmasının yolu var

Cevaplanmayınca daha da birikiyo' sorular

Ellerim şükür etmek için fazlasıyla yorgun artık!

Tüm yaşamım değişse bile hala aynı labirentin içindeyim

Sonunu bulur her şey, binalar anlatır zamanın geçtiğini

Hayallerim lanet denen şey uğrunda esir alıyo' gençliğimi

Bunla yakınmadım asla, çünkü hatırlatır her seferinde bu yolu benim seçtiğimi

Geç değil, mahalle çocukları kanatları olmadan öğrenir uçmayı bro!

Penceremdeki şehir yansıyo' kaputuma bro!

Kız arkadaşım değil ayakkabılarımdı problemim

İçinde bulunmadık hiç aynı atmosferin

Çünkü yaşıyo'sun nefes alarak

Arkadaşların bile güvenini yitiriyo’sa tek seçenek seçimlerini şeytana bırakmak

Doğru ya da yanlış, nefes alamıyo’san risk al!

«Önünü göremiyo'san arkana bakmayı dene» dedi 90'larda Big Pun

Yeryüzünde herhangi bir yerde doğmuş bi' çocuk, gözü fazla yüksekte

Düşleriyle tutuşup kül olmadan gereken bi’kaç damla lütfetmek

Yağmurlar, yağmurlar

Bu şehir ağlıyo' üstüme üstüme bak, belki bu sonum olu’cak

Yağmurlar, yağmurlar, yağmurlar, yağmurlar

Bu bi' fırtına belki de arkası var, lekelenir beyaz ayakkabılar

Yağmurlar!

Yağmurlar!

Bu şehir ağlıyo' üstüme üstüme bak, belki bu sonum olu’cak

Yağmurlar!

Yağmurlar!

Yağmurlar!

Bu bi' fırtına belki de arkası var, lekelenir beyaz ayakkabılar

Сіз әдейі ренжідіңіз, бірақ оны оған айта алмадыңыз

Ол түбіне батып бара жатты, одан да жаман болуы мүмкін бе?

Бәрі өлуге жақын еді, бұл күндеріміз өліп те қалды

Ылғал көшеде кілтті бұрып, табытқа кіруді ешқашан ойламадың

Бұл көше тозақтың сұлбасы екенін біле тұра жаңбыр жауды

Түбі шықса, қаланың түбінде жатырмыз, дем алуымыз керек, бірақ тағдырымызға айналамыз.

Біреуден емес, бәрімізден кішкене үміт қуып келеміз

Біз жалғыз өлеміз, өйткені бұл біздің табиғатымыз

Дегенмен біз қала шетіндегі арманшыл балалармыз

Бұлттар жабылып жатса, мына жұлдызға сәлем айт

Олай болмады, бізде басқа мәселе болған жоқ

Біз өзімізді түбіне тартамыз

Біздің үмітіміз жаңбырмен бірге ағып жатыр

Мен өзімді осы суларда қалдырамын

жаңбыр, жаңбыр

Бұл «дауыл, мен «жапырақ»

Мен табиғи түрде теңселмеймін.

Ешқашан құламаймын дедім, қадам басқан сайын тағы бір рет жерге түсемін

Мен жаңбырмен күресуім керек, мен суланғанша осы қанаттармен

Аспанға ұшуға тырысар ма едім

Маңайдың жетіміне тамшы тамып жатыр «кенеттен»

Менің арманым құрбандар, бұл ұрлық

Мен өлдім, сенің көргенің менің ашкөздігім

Мойындаймын, біз қатты ашуландық

Есепті төледік, ақшаға реніш

жаңбыр, жаңбыр

Бұл қала «маған қарашы, мүмкін бұл менің соңым болар» деп жылайды.

Жаңбыр, жаңбыр, жаңбыр, жаңбыр

Бұл дауыл, бәлкім, оның арқасы ақ түсті аяқ киім

жаңбыр, жаңбыр

Бұл қала «маған қарашы, мүмкін бұл менің соңым болар» деп жылайды.

Жаңбыр, жаңбыр, жаңбыр, жаңбыр

Бұл дауыл, бәлкім, оның арқасы ақ түсті аяқ киім

Жоғалған дәндерді санаңыз, олар секундтарды бейнелейтін сияқты

Күнәларым үшін маған май жағыңыз, тамшыларды денемдегі шегелер сияқты айдаңыз

Мұнай, өйткені мен бұлттарға жете алмаймын, бірақ олардың маған қол тигізетін жолы бар

Жауап бермеген кезде көбірек сұрақтар жиналады

Менің қолдарым шүкіршілік ету үшін тым шаршады!

Бүкіл өмірім өзгерсе де, мен сол лабиринттемін

Бәрі өз соңын табады, ғимараттар уақыт өткенін айтады

Менің арманым қарғыс атқыр үшін жастық шағымды жаулап алуда

Мен бұған ешқашан шағымданған емеспін, өйткені бұл менің осы жолды таңдағанымды есіме түсіреді

Әлі де кеш емес, көршінің балалары қанатсыз ұшуды үйренеді, ағайын!

Менің тереземдегі қала менің капюшоныма шағылысады, ағайын!

Менің проблемам қызымда емес, аяқ киімімде болды

Біз ешқашан бірдей атмосферада болған емеспіз

Себебі сіз тыныс алу арқылы тірісіз

Егер сіздің достарыңыз да сенімдерін жоғалтып алса, жалғыз амал - таңдауды шайтанға қалдыру.

Дұрыс па, бұрыс па, дем ала алмасаң, тәуекел ет!

«Егер алға қарай алмасаңыз, артқа қарап көріңіз» деген Big Pun 90-шы жылдары

Жердің кез келген жерінде туған бала, оның көзі тым биік

Өз армандарымен жанып кетпес бұрын қажет бірнеше тамшыны беру

жаңбыр, жаңбыр

Бұл қала «маған қарашы, мүмкін бұл менің соңым болар» деп жылайды.

Жаңбыр, жаңбыр, жаңбыр, жаңбыр

Бұл дауыл, бәлкім, оның арқасы ақ түсті аяқ киім

Жаңбыр!

Жаңбыр!

Бұл қала «маған қарашы, мүмкін бұл менің соңым болар» деп жылайды.

Жаңбыр!

Жаңбыр!

Жаңбыр!

Бұл дауыл, бәлкім, оның арқасы ақ түсті аяқ киім