Aslında - Tepki

İnsan yalnız aslında bir başına karanlıkta

İnsan arsız aslında geçmişe bir bakınca, değersiz

Yaşanan o anlar

Tüm o boşluğa koşanlar

Tüm yalanlar, geride kalanlar

Unutamadan hep geriye bakanlar

Tep!

Bugün de farklı değil dünden

Kalemime yaşadığım yalnızlık gündem

Bahar her zaman güzden

İyi gelir ama yine de kadere küsmem

Hatırla, bir gün yine güneş doğacak

Islak bedeni seni kumsalda sarıcak

Bi' gün yine senin olacak

Ya da ya da ya da bir gün yine ölüp solucak

Hayat bu kısaca karışık

Ama bedenin bu paradoksa alışık

Kısaca alışır, onun izlerinden yavaş yavaş arınır

Küllerinden doğarsın yeniden

Bir yanın eksik

Aynadaki yüzün artık eski

Söylesene şimdı adı neydi

Kim bilir kaçı seni öyle sevdi

Yine etrafım dört duvar

Bi' odada günah çıkarıp kendime sorgular

Yine etrafım dört duvar

Seni ortaya koydum ve oynadım kör kumar

Yine etrafım dört duvar

İtiraf edemedim kendime korkudan

Yine sensiz bu dört duvar

Yine sensiz bu boş oda

Yine sensiz bu şarkılar

Mesafeler çarpı zaman peki kalan

Ellerinden uzakta tamamen yalan

Bekleyip duruyorsun telefonu

Yıkılıp üzülüp harca telefonu

Sonra kendine bi' yalan bakarsın şehre

Gecenin ortasında yalnız bi' çehre

İçinde yalnızca nefret

Haykırmak istersin ve dersin neyse

Giden gelmez bu oyun aynı

Hep aynı hikâye ama farklı şarkı

Bazen boş kalıyor mantık

En güzel duygular da yaratıyor sancı

Ve artık canın acımaz

Nasırlanmış kalbinde onun adı var

Gün doğar, gün batar

Biri gider, bi' diğeri gün sayar

(Bi' odada günah çıkarıp kendime sorgular

Seni ortaya koydum ve oynadım kör kumar

İtiraf edemedim kendime korkudan

Yine sensiz bu boş oda

Yine sensiz bu şarkılar)

Yine etrafım dört duvar (x3)

İtiraf edemedim kendime korkudan

Yine sensiz bu dört duvar

Yine sensiz bu boş oda

Yine sensiz bu şarkılar

Адам қараңғыда жалғыз

Ер адам тәкаппар, өткенге қарасақ түкке тұрғысыз.

Сол сәттер

Барлығы бос жерге жүгіреді

Барлық өтірік, артта не қалды

Әрқашан ұмытпай артына қарайтындар

Соқ!

Бүгінгі күн кешегіден еш айырмашылығы жоқ

Қаламымда өмір сүрген жалғыздық – күн тәртібі

Көктем әрқашан күз

Жақсы, бірақ тағдырға әлі ренжімеймін

Есіңізде болсын, бір күні күн қайтадан шығады

Оның дымқыл денесі жағажайда сені құшақтайды

Бір күні ол қайтадан сенікі болады

Немесе немесе немесе өліп, бір күні қайтадан қурап қалады

Бір сөзбен айтқанда өмір күрделі

Бірақ сіздің денеңіз бұл парадоксқа үйреніп қалған

Қысқасы, оның ізінен бірте-бірте арылып, үйреніп қалады.

Күлден қайта тұрасың

сенің бір бөлігің жоқ

Сіздің айнадағы жүзіңіз қазір ескі

Оның есімі кім болғанын айтыңызшы

Кім білсін сені қаншама осылай жақсы көрді

Мені тағы да төрт қабырға қоршап алды

Мен бөлмеде мойындап, өзіме сұрақ қоямын

Мені тағы да төрт қабырға қоршап алды

Мен сені әшкерелеп, соқыр құмар ойнадым

Мені тағы да төрт қабырға қоршап алды

Қорыққанымнан өзімді мойындай алмадым

Тағы да сенсіз бұл төрт қабырға

Тағы да, сенсіз бұл бос бөлме

Тағы да сенсіз бұл әндер

Қашықтық уақыт уақыты және қалдық

Қолыңыздан толығымен алыс жатыңыз

Сіз телефонды күтіп отырсыз

Төмен түсіп, телефоныңызды босқа жұмсаңыз

Сосын қалаға өтірік қарайсың

Түн ортасында жалғыз жүз

тек іштей жек көру

Сіз айқайлағыңыз келеді және бәрібір

Бұл ойын да дәл солай

Бір оқиға, бірақ ән басқа

Кейде ол бос

Ауырсыну да ең әдемі сезімдерді тудырады

Ал сен енді ауырмайсың

Оның дірілдеген жүрегінің аты бар

Күн шығады, күн батады

Бірі барады, бірі күн санайды

(Мен бөлмеде мойындап, өзіме сұрақ қоямын

Мен сені әшкерелеп, соқыр құмар ойнадым

Қорыққанымнан өзімді мойындай алмадым

Тағы да, сенсіз бұл бос бөлме

Тағы да бұл әндер сенсіз)

Мен қайтадан төрт қабырғаның айналасындамын (x3)

Қорыққанымнан өзімді мойындай алмадым

Тағы да сенсіз бұл төрт қабырға

Тағы да, сенсіз бұл бос бөлме

Тағы да сенсіз бұл әндер