Beşikten Mezara - Tepki

Aklımda baba paralanmak

Doğanın kanununu yaşamak

Bize öğretilen hep yalan

Beşikten mezara kovala

Devam et, korkma her gün zorla

Zaten böyle doğacak rüyalar

Her gün engel olacak hayaller

Yokluk yalnız boş laf bahanen

Her yer mesken, her yer cenazen

Tutmaz parmaklıklar bir mahzen

Fark etmez yokuşlar mesafen

Kimler düştü düşler kurarken

Aklımda baba paralanmak (paralanmak)

Doğanın kanununu yaşamak (yaşamak)

Bize öğretilen hep yalan (hep yalan)

Beşikten mezara kovala (kaçma)

Bize öğrеtilen hep yalan (yalan)

Biz de mеzar önünde duran (duran)

Vuruldum hedefe yavaşça (yavaşça)

Beşikten mezara kovala (kaçma)

Kafamın içindekilere mahkum oluyorum

Geceler uzuyor sonraki günüme

Sanırım genetik yaşadıklarımız

Bu da bir bakıma babamdan hediye

Ne kaldı geriye bunca yıl, bunca medet

Ne şeytan ne de melek

Ne bir ışık, ne de güneş

Anca kapan, yazıp üret

Karanlık odalara adadım çocukluğumu şimdi dönüyor geriye

Avuçlarıma doluyor bu hasat

Heyecanı kalmadı bir gram bile

Sanki zamanımızı boşa yaktık

Ama kimselere soramazdık

Fırtınalara çevirdik rotamızı

İnan sonucumuz sona kaldı

Hayal uğramadı inan mahallelerimize, evimize, okuluma, sıralara

İnadım getirdi bugünüme

Elveda bütün çocukluğuma

Geri kalan hayallerime

Büyüdük 17'de

Gömüldük bu işe inan mezar yerine

Ölümsüz olmak için öleceğiz

Tadı yok ne serseler önüme

Geçti bu dünyadan ümidim kalmadı

Sırada ne var onu göreceğiz

Yaşadık boş

Şimdiyse bardağın dolu tarafına sabırım yok

Yürürüm dik, sonumuz bok

Azrail'e bile hazırım bro

Aklımda baba paralanmak (paralanmak)

Doğanın kanununu yaşamak (yaşamak)

Bize öğretilen hep yalan (hep yalan)

Beşikten mezara kovala (kaçma)

Bize öğretilen hep yalan (yalan)

Biz de mezar önünde duran (duran)

Vuruldum hedefe yavaşça (yavaşça)

Beşikten mezara kovala (kaçma)

Ақлымда баба параланмак

Doğanın kanununu yaşamak

Bize öğretilen hep yalan

Бешиктен мезара ковала

Devam et, korkma her gün zorla

Zaten böyle doğacak rüyalar

Her gün engel olacak hayaller

Yokluk yalnız boş laf bahanen

Оның ер мескен, оның жер cenazen

Tutmaz parmaklıklar bir mahzen

Fark etmez yokuşlar mesafen

Kimler düştü düşler kurarken

Ақлымда баба параланмак (параланмак)

Doğanın kanununu yaşamak (yaşamak)

Bize öğretilen hep yalan (hep yalan)

Бешиктен мезара ковала (качма)

Bize öğrеtilen hep yalan (yalan)

Biz de mezar önünde duran (duran)

Vuruldum hedefe yavaşça (yavaşça)

Бешиктен мезара ковала (качма)

Kafamın içindekilere mahkum oluyorum

Geceler uzuyor sonraki günüme

Sanırım genetik yaşadıklarımız

Bu da bir bakıma babamdan hediye

Ne kaldı geriye bunca yıl, bunca medet

Не шейтан не де мелек

Ne bir ışık, ne de güneş

Anca kapan, yazıp üret

Karanlık odalara adadım çocukluğumu şimdi dönüyor geriye

Avuçlarıma doluyor bu hasat

Heyecanı kalmadı bir gram bil

Sanki zamanımız boşa yaktık

Ama kimselere soramazdık

Fırtınalara çevirdik rotamızı

İnan sonucumuz sona kaldı

Hayal uğramadı inan mahallelerimize, evimize, okuluma, sıralara

İnadım getirdi bugünüme

Elveda bütün çocukluğuma

Geri kalan hayallerime

Büyüdük 17'de

Gömüldük bu işe inan mezar yerine

Ölümsüz olmak için öleceğiz

Tadı yok ne serseler önüme

Geçti bu dünyadan үмітім қалмады

Sırada ne var onu göreceğiz

Yaşadık boş

Қазірсе бардағы долу тарапына сабырым жоқ

Yürürüm dik, sonuz bok

Әзірейілге дайынмын бауырым

Ақлымда баба параланмак (параланмак)

Doğanın kanununu yaşamak (yaşamak)

Bize öğretilen hep yalan (hep yalan)

Бешиктен мезара ковала (качма)

Bize öğretilen hep yalan (yalan)

Biz de mezar önünde duran (duran)

Vuruldum hedefe yavaşça (yavaşça)

Бешиктен мезара ковала (качма)