Недоискренность - Ten Tonn Hammer

Ох как противно

Писать себя построчно.

Это утопия,

Не сладкая — не то что.

И якобы любя

Впустую и не прочно…

Ты не прощай меня,

Сей пессимизм пророча

И боль тая, я хочу, чтоб жизнь стала короче…

И нет больше тузов у меня в рукаве, в рукаве…

И опять, в сотый раз

Всё катится ко дну,

Царапает алмаз

Связь обоюдную.

и нить надорвалась,

Я за неё держусь.

Ни меня и ни нас

не будет наяву

И вновь боль тая, я хочу, чтоб жизнь стала короче…

И нет больше тузов у меня в рукаве, в рукаве…

Обратить

Водовороты…

Остановить

Эти потоки

Больше не жить,

Преданностью.

Хватит душить

Этой недоискренностью

Это недоискренность

И боль тая, я хочу, чтоб жизнь стала короче…

И нет больше тузов у меня в рукаве, в рукаве…

О, қандай жиіркенішті

Өзіңізді жолдан жолға жазыңыз.

Бұл утопия

Тәтті емес - олай емес.

Және сүюші сияқты

Бос және қатты емес ...

Сен мені кешірмейсің

Бұл пайғамбардың пессимизмі

Ал ауырсыну ериді, мен өмірдің қысқарғанын қалаймын ...

Енді менің жеңімде де, жеңімде де эйс жоқ...

Тағы да, жүзінші рет

Бәрі батып бара жатыр

Алмазды сызады

Қарым-қатынас өзара.

және жіп үзілді

Мен оны ұстап тұрмын.

Мен де, біз де емес

ояу болмайды

Қайтадан ауырсыну ериді, мен өмірдің қысқарғанын қалаймын ...

Енді менің жеңімде де, жеңімде де эйс жоқ...

төңкеру

Гидромассалар…

Тоқта

Бұл ағындар

Енді өмір сүрме

Беру.

Тұншығуды тоқтатыңыз

Бұл сенімсіздік

Бұл шыншылдық

Ал ауырсыну ериді, мен өмірдің қысқарғанын қалаймын ...

Енді менің жеңімде де, жеңімде де эйс жоқ...