Weathered Statues - T.S.O.L.

Weathered statues, tin soldiers that march in our parks

Wrapped in yellowed newsprint, on their benches in the dark

Faces fill with sadness, sorrow drawn from your nights

Surviving on old glories but now the glory’s have died

Lonely men who are tortured, once proud but now forgotten

Gnarled hands hold canes, where guns were once before

Taunted by the children whose parent’s lives he saved

Forgotten by a state, whose leg in war he gave

Silver gleams upon his chest, though sweat gleams on his brow

Darker days and sable nights, who work upon his soul

His honor flew away from him, like pigeons on the wind

Spending his last pennies on cheap wine and sins

But still they make the soldiers

And soldiers still grow old

Another day, another statue, falls out in the dawn

Weathered Statues stil march on and on

Біздің саябақтарда шеруге шыққан мүсіндер, қаңылтыр сарбаздар

Қараңғыда орындықтарында сары түсті газет қағазына оралған

Жүздеріңіз мұңға толады, түндеріңізден алынған мұң

Ескі                                                                                                                                                                                                                                                                  Ескі даңқпен өмір сүрген, бірақ қазір даңқ өлді

Бір кездері мақтанған, бірақ қазір ұмытылған жалғызбасты адамдар

Бұрқылдаған қолдар бұрын мылтық болған таяқтарды ұстайды

Ата-анасының өмірін сақтап қалған балалардың мазақтауы

Ол соғыста аяғын  берген мемлекет ұмытқан

Кеудесінде күміс жарқырайды, маңдайында тер жылтылдағанмен

Жанына қызмет ететін қараңғы күндер мен бұлғын түндер

Ар-намысы желге ұшқан көгершіндей ұшты

Соңғы тиындарын арзан шарап пен күнәға жұмсау

Бірақ бәрібір солдаттарды олар жасайды

Ал сарбаздар әлі де қартаяды

Тағы бір күні, тағы бір мүсін таң ата құлады

Ауырған мүсіндер әлі де