Pripyat - Stripmall Architecture

We speak as particles

When we speak

Dot

Dot

We become chemicals

Where we are

Dot

Dot

Our town it wonders why

Its only guests are dreams

Memories that float like fog

Drift through missing windowpanes

And when the moonlight comes

Stars lie down like broken glass

And our poor town aches for us

Frozen times that cannot pass

Can never pass

Now the surrounding woods

Have moved into the town

Curious where children went

Who used to climb up in their boughs

Wild horses wander now

Where only our feet used to tread

Eating grass that grows around

The crumbling remnants of our end

Of our end

Біз бөлшек      сөйлейміз

Біз сөйлеген кезде

Нүкте

Нүкте

Біз химияға айналамыз

Біз қайдамыз

Нүкте

Нүкте

Біздің қала неге таң қалдырады

Оның жалғыз қонақтары - армандар

Тұмандай қалқып тұратын естеліктер

Жетіспейтін терезе әйнектері арқылы өтіңіз

Ал ай сәулесі түскенде

Жұлдыздар әйнек сынығындай жатыр

Ал біздің кедей қала бізге ауыр тиеді

Өтпейтін қатып қалған уақыттар

Ешқашан өтуге болмайды

Қазір айналадағы ормандар

Қалаға көшіп келді

Балалар қайда кеткені қызық

Олар өздерінің бұйымдарына көтерілмек

Жабайы аттар қазір кезіп жүр

Бұрын тек біздің аяғымыз басатын жерде

Айналада өсетін шөпті жеу

Ақырзаманымыздың күйреген қалдықтары

Біздің соңымыздан