Withdrawn - Stormcast

In this darkened vacuum

Lays a forgotten spirit

Torn between two worlds

Of angels and demons

Feeling and logic met

I’m drowning in regret

The scars are there to burn

My selfishness was fed

My heart aches when I see this raw reality

I close my eyes and hope

This is all just a dream

Withdrawn in desperation

I seek for salvation

Through the layers of transparency

The eyes mirroring a soul

A black one, dead one

In solitude he finds his inner peace

A storm that calms this beast

Destined to a life without passion

Yet will crave for compassion

And as I sketch with the stars in the sky

I know broad daylight will erase

And progress to create

My own, personal hell

Touch my hand and feel my heaven

Touch my heart to feel the flaming depths of hell

Withdrawn

Осы қараңғы вакуумда

Ұмытылған рухты салады

Екі дүниенің арасында

Періштелер мен жындардан

Сезім мен логика тоғысты

Мен өкінішке батып бара жатырмын

Трамы күйіп қалуы мүмкін

Менің өзімшілдігім тамақтанды

Осы шикі шындықты көргенде жүрегім ауырады

Мен көзімді жамып үміттенемін

Мұның бәрі жәй қиял

Үмітсіз қайтарылды

Мен құтқару іздеймін

Мөлдірлік қабаттары арқылы

Көздер жанды бейнелейді

Қара, өлі

Жалғыздықта ол ішкі тыныштықты табады

Бұл жануарды тыныштандыратын дауыл

Құмарлықсыз өмір тағдыр

Сонда да жанашырлыққа ұмтылады

Және мен аспандағы жұлдыздармен эскиз

Мен таңқырлы күн өшірілетінін білемін

Және жасау  прогресс

Менің жеке тозағым

Қолыма тиіп, аспанымды сезін

Тозақтың жалындаған тереңдігін сезіну үшін менің жүрегімді түртіңіз

Шығарылды