The Unquiet Grave - Steven Wilson

Cold blows the wind to my true love

And gently drops the rain

I’ve never had but one true love

And in green-wood he lies slain

I’ll do as much for my true love

As any young girl may

I’ll sit and mourn all on his grave

For twelve months and a day

And when twelve months and a day was passed

The ghost did rise and speak

«Why sittest thou all on my grave

And will no let me sleep?»

«Go fetch me water from the desert

And blood from out the stone

Go fetch me milk from a fair maid’s breast

That young man never has known.»

«How oft on yonder grave, sweetheart

Where we were want to walk

The fairest flower that e’er I saw

Has withered to a stalk.»

«A stalk has withered and dead, sweetheart

The flower will never return

And since I’ve lost my own true love

What can I do but yearn.»

«When will we meet again, sweetheart

When will we meet again?»

«When the autumn leaves that fall from the trees

Are green and spring up again.»

Менің шын махаббатыма суық жел соғады

Жаңбырды ақырын төгеді

Менде бір ғана шынайы махаббат болған емес

Ол жасыл орманда өлген

Мен шынайы махаббатым үшін көп нәрсені жасаймын

Кез келген жас қыз сияқты

Мен оның бейітінің басында отырып, аза тұтамын

Он екі ай және күн бойы

Ал он екі ай бір күн өткенде

Елес орнынан тұрып сөйледі

«Неге бәрің менің бейітімде отырсыңдар?

Маған ұйықтауға рұқсат бермей ме?»

«Маған шөлден су алып кел

Және тастан шыққан қан

Барып маған сүт әділ қыздың  төсінен     алып кел                 

Бұл жас жігіт ешқашан білмеді ».

«Қабір төбенің арғы жағында, қымбаттым

Біз жүргіміз келетін жер

Мен көрген ең әдемі гүл

Сабаққа дейін қурап қалды.»

«Сабақ қурап, өліп қалды, жаным

Гүл ешқашан оралмайды

Өйткені мен өзімнің шынайы махаббатымнан айырылдым

Сағынудан басқа не істей аламын.»

«Қашан кездесеміз, жаным

Қайта қашан кездесеміз?»

«Ағаштардан құлаған күзгі жапырақтар

Жасыл болып, қайтадан көктеледі.»