Про кошку и открытую дверь - Станционный смотритель

Ночь за моим окном птицей

Заставляет сердце чётче биться

Запускает его вновь и вновь

Вот, скажешь мне, опять напился…

А я отвечу тебе «ты не права»

Я отвечу тебе «Сердце это я»

Тихо скрипнет дверь, ты откроешь её белой лапой.

Я следом за тобой.

Погладить тебя-ты будешь рада.

У тебя свои дела на балконе,

Лето и жара, шерсть по дому,

Во дворе играет в гольф ветер.

Эх, тебе бы сейчас туда!- я заметил

Я достану тебе белый мяч

из бумаги сложу, стану ветром сам

тихо скрипнет дверь, ты откроешь её белой лапой

я следом за тобой.

Погладить тебя-ты будешь рада…

Құс боп тереземнің сыртындағы түн

Жүректің соғуын тездетеді

Қайта-қайта іске қосады

Міне, сен маған айтасың, сіз тағы да мас болдыңыз ...

Ал мен сізге «қатесіз» деп жауап беремін.

Мен саған "Жүрек - мен" деп жауап беремін

Есік ақырын сықырлайды, ақ табанмен ашасың.

Мен сені бақылап жүрмін.

Сізді ұрыңыз - сіз бақытты боласыз.

Сіздің бизнесіңіз балконда,

Жаз мен жылу, үйдегі жүн,

Аулада жел гольф ойнап жатыр.

Е-е, қазір сонда бару керек!-деп байқадым

Мен саған ақ доп беремін

Қағаздан бүктеймін, Өзім жел боламын

есік ақырын сықырлайды, сіз оны ақ табаныңызбен ашасыз

Мен саған ілесемін.

Сізді сипау - сіз қуанасыз ...