Shoot the Messenger - SOLE

experts: go home, nothing to see, not here, not forever.

the 90's thinking man, 2002 dead man in us all.

in search for volunteers for the death of passion, and it put nipples in the sky, the womb is all around us.

the alien racetrack is us.

afraid to make eye contact is us.

walking blindly, counting credits we’ll never see,

green balloons carry your cars away to plant in egypt

to be a plant in the sidewalk of a wheelchair

race car driver.

watery world, watery days;

the water in my brain makes it hard to spot dry land, but i will fly again,

fall again, but never on my pen.

these eyes have seen one too many movies

and i fear my parents counterprogramming outlived their own.

there was no training for the hunt,

but i put up a tent to daydream in (to daydream in).

the freedom fighter calls life a nuclear nightmare.

and if you don’t like the tone of my sinking ship,

pray for me while i cry for you.

whoever i can’t kill, my daughter will.

and at night, in complete silence, i can convince myself i’m psychic

as i walk through berkeley and wish i had a cause.

i know it’s bullshit, but it’s all i can believe in.

the more time i spend staring at people who never dare to stare,

i also know it isn’t hopeless if i’m thinking this.

and avoiding cliche is like lying in my living room,

staring at the ceiling, complaining about how ugly that it’s getting.

only two of my childhood friends escaped the experiment,

some were killed, some became killers.

some mourn a lack of ambition through parents

who passsed on the nest 'til there were no worms left.

the successful went on to go to college then do nothing;

if you’re their fool, you’re everyone’s fool and no one’s friend.

it’s a native american thing, you’d never understand why

i’ve learned to eat pain like a sunday snack,

march to no tune, and got a collar and doggy biscuit.

tim holland on shattuck on a roman holiday…

self-taught master of sleepless hallucination.

loveless thinking pill, make me eat my own vomit;

learn it to dance for my sister’s dog sake,

my mother’s mother, and my father’s veins sake.

they all wanna spill my guts into the street and wrestle me in it

like i can’t digest what i can’t swallow

for all the loveless pedestrians holding bloodless hands.

and when alone with death for the first time, but realize it was there all

along.

the amusement park lines aren’t as good as the in-my-head-lines:

this is my newest installment in my latest last will and testament series.

i see people who try too hard to be themselves

and wanna throw them lines like no one is themselves,

follow your guts to traffic.

'cause your remote control dreams are worth more to you than to them.

you have to believe me, i wrote this with a pink pen

and my face never goes red when they ask what it means.

misunderstand me in your perfect pose, while plastic seats scream, «your excellence,»

your pretty putty padded ass.

well-trained men learned to worship the lovenessness all around;

shallowness is quite becoming.

all the parts of life that are not mind-numbing experiences,

throw your hats off to those of us who can run off cheap batteries and wine.

we’d love to run you off the road and write a book about it.

if you stood between the day the little pig took the big pigs out to dinner

to eat them with barren hands

that done wrote ten million words and never got my point across.

like people afraid to be different wanna make a difference.

most nights i sleep alone and freezing and have no dreams.

tonight is different: awake and freezing, i have no skin

left for my parachute.

this advice isn’t for you, it’s for me;

in my stomach forever.

tomorrow they’ll forget me 'cause i never learned to kill for oil but then

again,

i never learned to sit still and probably never will.

feel the need to hide these beautiful places until my rich man’s death bed.

we can’t sleep, i can’t write at all in my room 'cause i had a girl there once,

and the moral of the story is…

and the moral of the story is…(there is no story).

Сарапшылар: үйге барыңыз, мұнда емес, мәңгі емес.

90-жылдардың ойлайтын адамы, 2002 жылғы өлі адам бәріміздің ішімізде .

құмарлықтың өлімі үшін еріктілерді іздеуде және ол емізіктерді аспанға салады, жатыр бізді қоршаған.

бөтен ипподром - біз.

көз қосудан қорқатын біз.

соқыр жүру, біз ешқашан көрмейтін несиелерді санау,

жасыл шарлар сіздің көліктеріңізді Мысыр                                                                                                             

мүгедектер арбасының тротуарындағы зауыт болу

жарыс көлігінің жүргізушісі.

сулы дүние, сулы күндер;

мидағы су құрғақ жерді анықтауды қиындатады, бірақ мен қайтадан ұшамын,

қайтадан құлап, бірақ қаламыма ешқашан  түспейді.

бұл көздер тым көп фильм көрді

және мен                                                                                                                                                                                                                                                     Ата-анам қарсы бағдарламалау             қорқамын.

аңға жаттығу болған жоқ,

бірақ армандауға шатыр тіккенмін.

бостандық үшін күресуші өмірді ядролық қорқыныш деп атайды.

және батып бара жатқан кемемнің тауны ұнамаса 

Мен сен үшін жылап жатқанда, мен үшін дұға ет.

Мен кімді өлтірмесем де, қызым өлтіреді.

түнде, толық тыныштықта, мен өзімді экстрасенс екеніме сендіре аламын

Мен Беркли арқылы жүрсем және менің себептерімді қалаймын.

Мен бұл ақымақтық екенін білемін, бірақ мен бұған сене аламын.

Мен ешқашан қарауға  батылы жетпейтін адамдарға қарау  көп уақытым жүргізетін боламын,

Мен бұл туралы ойласам, бұл үмітсіз емес екенін білемін.

және клишелерден аулақ болу             қонақ        қонақ             қонақ                                                                                                        бөлмемде  жату                     .

төбеге қарап, оның қаншалықты ұсқынсыз болып бара жатқанына шағымдану.

Менің балалық шақ досымның екеуі ғана экспериментден қашып кетті,

кейбіреулері өлтірілді, кейбіреулері өлтіруші болды.

кейбіреулер ата-ана арқылы амбицияның жоқтығын жоқтайды

құрт қалмайынша ұядан өткен.

табысты адам колледжге барып, сосын ештеңе  істемеді;

егер сен олардың ақымақ болсаң, сен барлығының ақымақсың және ешкіммен дос емессің.

бұл американдық нәрсе, сіз неге екенін ешқашан түсіне алмайсыз

Мен жексенбілік тағам сияқты ауыруды жеуді үйрендім,

Марш жоқ жүріп және жаға              ит бисквит                                              жаға                                                            д жаға                            ж жаға                       д ж жаға                         д жаға   және  Doggy печенье           марш                       |

Римдік демалыста Тим Голланд                     ...

ұйқысыз галлюцинацияның шебері.

махаббатсыз ойлау таблеткасы, мені өз құсуымды жеуге мәжбүр етіңіз;

әпкемнің иті үшін билеуді үйрен,

анамның анасы, әкемнің тамыры.

олардың бәрі менің жігерімді көшеге төгіп, менімен күрескісі келеді

Мен жұта алмайтын нәрсені қорыта алмайтын сияқтымын

қансыз қол ұстаған махаббатсыз жаяу жүргіншілер үшін.

және бірінші рет өліммен жалғыз қалғанда, бірақ бәрі бар екенін түсініңіз

бойымен.

Ойын-сауық саябағының желілері бастағы жазбалардағыдай жақсы емес:

Бұл менің соңғы және өсиет қатарларымдағы ең жаңа жарнама.

Мен өздері болуға тырысатын адамдарды көремін

және оларға ешкім өздері болмайтындай сызықтар  тастағым келеді,

трафикке  ерінбей                                                                                                 

'Қашықтан басқару пультінің армандарыңыз сізге қарағанда сізге көбірек құнды.

Маған сену керек, мен мұны қызғылт қаламмен жаздым

олар бұл нені білдіретінін сұрағанда менің бетім ешқашан қызармайды.

Мінсіз позаларда мені дұрыс түсінбей, пластикалық орындықтар, «сіздің шеберліктеріңіз»

сенің әдемі шпаклевка.

жақсы дайындалған ер адамдар айналадағы махаббатқа табынуды үйренді;

таяздық болып бара жатыр.

өмірдің барлық                                                                  .

Арзан батареялар мен шарапты таусатын бізге қалпақтарыңызды  тастаңыз.

біз сізді жолдан жүргізгіміз келеді және ол туралы кітап жазғымыз келеді.

егер кішкентай шошқа үлкен шошқаларды кешкі асқа алып шыққан күннің арасында тұрсаңыз

оларды бедеу қолмен жеу

ол он миллион сөз жазды және менің ойымды ешқашан                    жазды.

басқаша болудан қорқатын, өзгеріс жасағысы келетін адамдар сияқты.

түндердің көпшілігінде жалғыз ұйықтаймын, тоңып, арман көрмейді.

бүгін түн басқаша: ояу және тоңып бара жатырмын, менің терім жоқ

менің парашютыма  кетті.

бұл кеңес сізге емес, мен үшін;

менің мәңгі ішімде.

ертең олар мені ұмытады, өйткені мен ешқашан мұнай үшін өлтіруді үйренбедім, бірақ содан кейін

қайтадан,

Мен ешқашан отыруды үйренбегенмін, мүмкін ешқашан болмайды.

Менің байым өлгенше осы әдемі жерлерді жасыру қажеттігін сезінемін.

Біз ұйықтай алмаймыз, мен өз бөлмемде мүлдем жаза алмаймын, себебі бір кездері сол жерде қызым болған,

және әңгіменің моральдық мәні…

және оқиғаның моральдық мәні ... (оқиға жоқ).