Balladen om briggen Blue Bird av Hull - Sofia Karlsson

Det var Blue Bird av Hull

Det var Blue Bird en brigg

Som med sviktade stumpar stod på

Över soten i snöstorm med nerisad rigg

Själva julafton sjuttiotvå

— Surra svensken till rors, han kan dreja en spak

Ropa skepparn

— Allright boys, lös av!

Och Karl Stranne från Smögen

Blev surrad till rors

På Blue Bird som var dömd att bli vrak

Han fick Hållö-fyrs blänk

Fast av snöglopp och stänk

Han stod halvblind

Han fick den i lo

Och i lä där låg Smögen

Hans hem där hans mor

Just fått brevet från Middelsborough

— Nå vad säger du Karl?

— Går hon klar?

— Nej, kapten!

— Vi får blossa för här är det slut

— Vi har Hållö om styrbord och brott strax i lä

— Ut med ankarna båtarna ut

Men hon red inte upp

Och hon fick ett par brott

Som tog båten dom hade gjort klar

— Jag tror nog, sa Karl Stranne, att far min gått ut

— Emot oss, jag litar på far!

— Båt i lä!

— Båt i lä!

— Det är far, det är vi!

— Det är far min från Smögen.

Hallå!

— Båt i lä!

sjöng han ut

— Dom är här jumpa i, alle man vi blir bärgade då

Det var Stranne den äldre

En viking, en örn

Tog sitt renade brännvin

Ur vinskåpets hörn

Till att bjuda dom skeppsbrutna på

— Hur var namnet på skutan?

Han sporde och slog

Nio supar i spetsiga glas

— Briggen Blue bird

Det tionde glaset han tog

Och han slog det mot golvet i kras

— Sa ni Blue Bird kapten?

Briggen Blue Bird av Hull?

— Gud i himlen var är då min son?

— Var är pojken kapten för vår frälsares skull?

Det blev dödstyst bland männen i vrån!

Gubben Stranne

Tog sakta sydvästen utav

— Spara modern kapten, denna kväll

— Nämn ej namnet på briggen som har gått i kvav

— Nämn ej Blue Bird av Hull är ni snäll

Och kaptenen steg opp

Han var grå han var tärd

Stormen tjöt knappt man hörde hans ord

När han sa med skälvande röst till sin värd

— Karl stod surrad och glömdes ombord

Бұл Халлдың көк құсы еді

Көк құс бригада болды

Әлсіреген діңгектердегідей тұрды

Қарлы боранда күйенің үстінде қатып қалған бұрғылау қондырғысы

Рождество түнінің өзі жетпіс екі

- Шведті рульге байлаңыз, ол рычагты айналдыра алады

Жаратушыға айқайлаңыз

- Жарайсыңдар балалар, құтылыңдар!

Ал Смогендік Карл Странна

Рульге байланған

Қирауға сотталған Көк құста

Ол Hållö маякының жарқырауын алды

Қар үйінділері мен шашыраумен бекітіледі

Ол жартылай соқыр тұрды

Ол оны түк қалдырды

Ал баспанада Смоген жатты

Оның үйі - анасы

Жаңа ғана Мидделсбородан хат келді

- Ал, Карл не дейсің?

-Ол дайын ба?

- Жоқ, капитан!

- Бізге от шашу керек, өйткені бұл бітті

- Бізде баспанада оң жақ борт пен қылмыс туралы Hållö бар

- Зәкірлермен бірге қайықтар шықты

Бірақ ол мінген жоқ

Және ол бірнеше қылмыс жасады

Олар дайындаған қайықты кім алды

– Менің әкем өмірден өтті деп ойлайтын шығармын, деді Карл Стран

- Бізге қарсы, мен әкеме сенемін!

- Панадағы қайық!

- Панадағы қайық!

- Бұл әке, бұл біз!

– Смогендік әкем ғой.

Сәлеметсіз бе!

- Панадағы қайық!

ол ән айтты

- Олар мұнда секіру үшін келді, сол кезде бізді құтқарған барлық ер адамдар

Бұл Странна ақсақал еді

Викинг, қыран

Оның тазартылған брендиін алды

Шарап шкафының бұрышынан

Апатқа ұшыраған кемені шақыру

-Кеме қалай аталды?

Ол қадағалап, соқты

Үшкір стақандағы тоғыз сусын

- Бригген көк құс

Ол оныншы стаканды алды

Және оны қатты соққыдан еденге соқты

- Сіз капитан көк құссыз ба?

Бриген көк Халл құсы?

– Жәннатта Құдай, менің балам қайда?

- Біздің Құтқарушымыз үшін капитан бала қайда?

Бұрыштағы адамдардың арасында тыныштық орнады!

Губбен Странн

Оңтүстік-батысты ақырындап шығарды

- Қазіргі капитан, бүгін кешке құтқарыңыз

– Абыржыған бригаданың атын айтпай-ақ қойыңыз

- Өтінемін, Көк құсы туралы айтпаңыз

Ал капитан көтерілді

Ол сұр түсті, шайырлы болды

Дауыл оның сөзін әрең естіді

Қожайынына дірілдеген үнмен айтқанда

Карл байланған және бортта ұмытылған