7 звонков - СЛОТ, Johnny Beast

Просто так сорваться и морально убить — к-контрольный выстрел в глаза —

Больно по-живому резать тонкую нить, потом себя винить, когда заказан путь

назад.

Шагом партизана, с белым флагом в руке, уеаh, без плана и идеи уеду быстрее.

Два непонимания застыли в апогее, никому ни слова, всё уехал, клёво, где я?

Звуки скисли и подвисли мысли, время тонет, и пока

Вдох — молчание, выдох — ожиданиe от гудка до гудка.

Припев:

Не забыть никогда 7 последних звонков — послания без слов — асфальт и мокрый

ветер.

Высыхает вода моих детских снов, со мною беда… никто и не заметил.

Неделя на природе проходит, и я у цели, стали бесполезными, куда-то улетели

Понятия, понты, качели «годен — не годен», мода здесь не в моде,

всё подчиняется погоде.

7 дней звоню тебе сказать, каким теперь я буду: Лао Цзы будто, да будто бы

Будда.

Только слова умирают в воздухе на полпути: «Аппарат абонента выключен или

находится вне зоны действия сети».

Дверь закрыта, я тобой забыта, я одна навсегда.

Сны размыты, карты мира биты, тошнота… темнота…

Припев:

Не забыть никогда 7 последних звонков — послания без слов — асфальт и мокрый

ветер.

Высыхает вода моих детских снов, со мною беда… никто и не заметил.

Кто не потерял, тот не оценит имея, нет идеи, как смеют они говорить мне это

слово — «IKEA».

Поздно пить боржоми, когда плёнка зажёвана, разорвана своими руками,

истерзана тупым ножом она.

Вёз солнце из рая, теперь отдать его некому, сгорая изнутри до края,

несу гасить пламя снегом усталым.

Мы растекаемся временем, талым цунами, полураспадом, полу взглядом да что это с

нами?

Припев:

Не забыть никогда 7 последних звонков — послания без слов — асфальт и мокрый

ветер.

Высыхает вода моих детских снов, со мною беда… никто и не заметил.

Ночь затопит глаза, день заставит забыть и медленно плыть, куда подует ветер.

Прибывает вода и может просто накрыть, со мною беда… а ты и не заметил.

Жай ғана босатып, моральдық түрде өлтіріңіз - k-бақылау көзіне оқ -

Жіңішке жіпті тірідей кесу ауырады, Жол бұйырғанда өзіңді кінәла

артқа.

Партизан қадаммен, қолымда ақ жалаумен, уау, жоспарсыз, ойсыз, тезірек кетемін.

Екі түсініспеушілік апогейінде қатып қалды, ешкімге сөз жоқ, бәрі кетті, салқын, мен қайдамын?

Дыбыстар қышқылдап, ойлар ілінді, уақыт батып барады, әлі де

Дем алу – үнсіздік, дем шығару – дыбыстық сигналдан сигналға дейін күту.

Хор:

Соңғы 7 қоңырауды ешқашан ұмытпаңыз - сөзсіз хабарламалар - асфальт және дымқыл

жел.

Бала кездегі арманымның суы кеуіп, қасірет жанымда... ешкім байқамады.

Табиғатта бір апта өтеді, мен мақсатқа жеттім, пайдасыз болып, бір жерге ұшып кеттім

Тұжырымдамалар, шоу-бағдарламалар, «жақсы - жақсы емес» свинг, мұнда сән сәнде емес,

бәрі ауа райына байланысты.

Мен сізге қазір қандай болатынымды айту үшін 7 күн бойы қоңырау шалып жатырмын: Лао Цзы, иә, иә сияқты

Будда.

Жарты жолда ауада тек сөздер өледі: «Абоненттің құрылғысы өшірілген немесе

желі қамтуынан тыс.

Есік жабылды, ұмыттым сені, Мәңгі жалғыз қалдым.

Армандар бұлдыр, дүние картасы бұзылды, жүрек айну... қараңғылық...

Хор:

Соңғы 7 қоңырауды ешқашан ұмытпаңыз - сөзсіз хабарламалар - асфальт және дымқыл

жел.

Бала кездегі арманымның суы кеуіп, қасірет жанымда... ешкім байқамады.

Кім жеңілмеген болса, мұны маған қалай айтқанын білмеймін

сөзі «IKEA».

Фильмді шайнап, өз қолыңызбен жыртып алғанда, Боржомиді ішуге тым кеш,

күңгірт пышақпен жыртылған.

Мен күнді жұмақтан әкелдім, енді оны берер ешкім жоқ, іштей жанып жатыр,

Мен шаршаған қармен жалынды сөндіруге барамын.

Біз уақыт бойынша, еріген цунамимен, жартылай ыдыраумен, жартылай қараумен тараймыз, бұл немен байланысты?

біз?

Хор:

Соңғы 7 қоңырауды ешқашан ұмытпаңыз - сөзсіз хабарламалар - асфальт және дымқыл

жел.

Бала кездегі арманымның суы кеуіп, қасірет жанымда... ешкім байқамады.

Түн көзіңді суға батырады, күн сені ұмытып, жел соққан жерде баяу жүзеді.

Су келеді және жай ғана жабуы мүмкін, мен қиналып жатырмын ... бірақ сіз байқамадыңыз.