Золотое яблоко - Сказки

В стародавние времена жил-был царь.

Однажды послал он во все стороны глашатаев, которые стали кричать на всех площадях:

- Эй, люди!

Кто из вас лучше всех солжет, тому царь даст золотое яблоко!

Стали приходить к царю отовсюду.

Много людей перебывало, но никто не мог угодить царю.

Не признавал он ничьи слова ложью.

Никому яблоко не давал.

Пришел наконец к царю бедняк с большим кувшином в руке.

- Чего тебе надо?

- спросил царь.

- Здравствуй, царь!

- ответил бедняк.

- Я пришел получить свои деньги: ты ведь мне должен кувшин золота.

- Врешь ты, - ответил царь, - я тебе ничего не должен!

- Я вру?

Так дай мне золотое яблоко, коли я вру.

Понял царь его хитрость, стал отнекиваться:

- Нет, ты не врешь.

- А не вру, так плати долг.

Царь, видя, что лгун выиграл, ни слова не сказав, достал и дал бедняку золотое яблоко.

Ерте заманда бір патша өмір сүріпті.

Бірде ол жан-жағына жаршылар жіберді, олар барлық алаңда айқайлай бастады:

- Ей, адамдар!

Араларыңда кім өтірік айтса, патша оған алтын алма береді!

Олар әр жерден патшаға келе бастады.

Көп адам келді, бірақ ешкім патшаның көңілінен шыға алмады.

Ешкімнің сөзін өтірік деп мойындамады.

Ол ешкімге алма бермеді.

Ақыры қолында үлкен құмырасы бар бір кедей патшаға келеді.

- Сен нені қалайсың?

— деп сұрады патша.

- Сәлем, патша!

– деп жауап берді кедей.

– Мен ақшамды алуға келдім: сен маған бір құмыра алтын қарызсың.

– Өтірік айтасың, – деп жауап берді патша, – мен саған қарыз емеспін!

- Өтірік айтамын ба?

Сондықтан өтірік айтсам маған алтын алма бер.

Патша оның қулығын түсініп, жоққа шығара бастады:

- Жоқ, өтірік айтпайсың.

– Ал мен өтірік айтпаймын, қарызды төле.

Өтірікшінің жеңгенін көрген патша үндемей, сыртқа шығарып, кедейге алтын алма береді.