Избушка и дворец - Сказки

Один царь строил себе дворец и перед дворцом сделал сад.

Но на самом въезде в сад стояла избушка, и жил бедный мужик.

Царь хотел эту избушку снести, чтобы она сад не портила, и послал своего министра к бедному мужику, чтобы купил избушку.

Министр пошел к мужику и сказал:

— Ты счастлив.

Царь хочет твою избушку купить.

Она десяти рублей не стоит, а царь тебе сто дает.

Мужик сказал:

— Нет, я избушку за сто рублей не продам.

Министр сказал:

— Ну так царь тебе двести дает.

Мужик сказал:

— Ни за двести, ни за тысячу не отдам.

Мой дед и отец в избушке этой жили и померли, и я в ней стар стал и умру, бог даст.

— Министр пошел к царю и сказал:

— Мужик упрям.

Ничего не берет.

Не давай же, царь, мужику ничего, а вели снести избушку даром.

Вот и все.

Царь сказал:

— Нет, я этого не хочу.

Тогда министр сказал:

— Как же быть?

Разве можно против дворца гнилой избушке стоять?

Всякий взглянет на дворец, скажет: «Хорош дворец, да избушка портит.

Видно, — скажет, — у царя денег не было избушку купить».

А царь сказал:

— Нет, кто взглянет на дворец, тот скажет: «Видно, у царя денег много было, что такой дворец сделал»;

а взглянет на избушку, скажет: «Видно, в царе этом и правда была».

Оставь избушку.

Бір патша өзіне сарай салып, сарайдың алдына бау-бақша салды.

Бірақ бақтың дәл кіре берісінде саятшылық болды және кедей шаруа өмір сүрді.

Патша бұл саятшылық бақшаны бұзбау үшін бұзбақ болып, өз министрін кедей шаруаға саятшылық сатып алуға жібереді.

Министр шаруаға барып:

- Сен бақыттысың ба.

Патша сіздің саятшылықты сатып алғысы келеді.

Он сомның құны жоқ, бірақ патша жүз береді.

Әлгі адам:

– Жоқ, мен саятшылықты жүз сомға сатпаймын.

Министр былай деді:

– Жарайды, патша саған екі жүз береді.

Әлгі адам:

«Мен оны екі жүзге де, мыңға да қайтармаймын.

Менің атам мен әкем осы саятшылықта өмір сүрді, қайтыс болды, мен сонда қартайдым, Құдай қаласа, өлемін.

Министр патшаға барып:

- Ер адам қыңыр.

Ештеңе алмайды.

Шаруаға ештеңе бермеңіз, патша, лашықты тегін бұзыңыз деп айтыңыз.

Осымен болды.

Патша былай деді:

- Жоқ, мен мұны қаламаймын.

Сонда министр:

- Қалай болу керек?

Шіріген лашықтың сарайына қарсы тұруға бола ма?

Барлығы сарайға қарап: «Сарай жақсы, саятшылық бұзылады.

Көрініп тұр, – дейді ол, – патшаның саятшылыққа ақшасы жоқ екен.

Ал патша:

– Жоқ, кім сарайға қараса: «Патшаның мұндай сарай салған ақшасы көп екені анық», – дейді;

бірақ ол саятшылыққа қарап: «Бұл патшада шындық болғаны анық», - дейді.

Лашықтан кетіңіз.