Прощай - Шура Кузнецова

Теплый вечер в лучи розовит закат.

Будет легче.

Научись говорить: «Пока».

Стынет площадь: день закончился, истощал.

Будет проще.

Научись говорить: «Прощай».

Нежность чашей.

В ночь разлить и не утонуть.

Очень страшно вдруг уметь говорить: «Забудь».

Тебе мой голос: словно птиц пролетевших клин.

Но я — не совесть, я лишь хочу, чтобы ты любил.

Стынет площадь: день закончился, истощал.

Будет проще.

Научись говорить: «Прощай».

Припев:

Прощай, прощай, прощай

Прощай, прощай, прощай

В твои плечи, я уткнусь как щенок пища.

Будет легче.

Только не говори «прощай».

Летним платьем, тонким шёлком вразрез, в запах,

Слёз не хватит.

Только не говори «пока».

Мир бумажный — антресоль чьих-то снов и букв,

Будь отважным.

Не позволь мне сказать «забудь».

Припев:

Забудь, забудь, забудь

Забудь, забудь, забудь

Пусть мой голос разлетится в дурной мажор,

Но я — не совесть.

Я лишь хочу, чтобы ты нашел.

Всё во мне нашел.

Во мне нашел.

Қызғылт күннің батуы сәулесіндегі жылы кеш.

Бұл оңайырақ болады.

«Сау бол» деп айтуды үйрен.

Алаң суып барады: күн бітті, таусылды.

Қарапайымырақ болады.

Қоштасуды үйреніңіз.

Тостағанның нәзіктігі.

Түнде төгіліп, суға батып кетпеңіз.

Кенеттен: «Оны ұмыт» деп айту өте қорқынышты.

Саған даусым: сынадан ұшқан құстар сияқты.

Бірақ мен ар-ұждан емеспін, мен сенің сүйгеніңді қалаймын.

Алаң суып барады: күн бітті, таусылды.

Қарапайымырақ болады.

Қоштасуды үйреніңіз.

Хор:

Қош бол, қош бол, қош бол

Қош бол, қош бол, қош бол

Иығыңа мен өзімді күшік жемдей көмемін.

Бұл оңайырақ болады.

Тек қоштаспа.

Жазғы көйлек, кесілген жұқа жібек, иісі бар,

Көз жасы жетпейді.

Тек "қош бол" деп айтпа.

Қағаз әлемі - біреудің арманы мен хатының мезонині,

Батыл болу.

Маған «ұмыт» деуге жол берме.

Хор:

Ұмыт, ұмыт, ұмыт

Ұмыт, ұмыт, ұмыт

Менің дауысым нашар мамандыққа тарасын,

Бірақ мен ар-ұждан емеспін.

Мен сенің тапқаныңды қалаймын.

Менде барлығын тапты.

Менде табылды.