Московскому мальчику - Шура Кузнецова

Я росла у моря.

Ритм сердца мой бьется в прибой.

Да, тут любой чем-то болен,

Да, я могла бы быть рядом с тобой.

Быть водой твоим лодкам.

Быть как четверть без троек.

Как рой насекомых над светлой твоей головой:

Когда летом, в полях, где-то пляшешь нагой.

Но, ты — другой.

Но, ты — другой.

Припев:

А я росла возле моря, одной среди тысячи птиц.

И мне, ты слышишь, так больно,

Тебя, тебя не любить.

Ты все читаешь по лицам, тебе не годится

Мое простое признание в любви.

Ты снова хвалишь столицу и ловишь синицу,

Прощай, мол, прощай, мол, прощай, мои журавли.

Припев:

А я росла возле моря, одной среди тысячи птиц.

И мне, ты слышишь, так больно,

Тебя, тебя не любить.

Тебя не любить, тебя не любить.

Тебя не любить, тебя не любить.

Мен теңіз жағасында өстім.

Жүрегімнің ырғағы серфингте соғады.

Иә, мұнда бәрі бір нәрсемен ауырады,

Иә, мен сенің жаныңда бола аламын.

Қайықтарыңызға су болу үшін.

Үшемсіз ширек сияқты болыңыз.

Жарқын басыңыздың үстіндегі жәндіктер тобы сияқты:

Жазда далада бір жерде жалаңаш билейсің.

Бірақ, сен басқасың.

Бірақ, сен басқасың.

Хор:

Ал мен теңізге жақын, мың құстың арасында жалғыз өстім.

Ал мен, естіп тұрсың, қатты ауырады,

Сен, сені жақсы көру үшін емес.

Сіз бәрін жүзбен оқисыз, бұл сізге жақсы емес

Менің қарапайым махаббат туралы мәлімдемем.

Сіз тағы да астананы мақтайсыз және титмаусты ұстайсыз,

Қош бол, қош бол, қош бол, тырналарым дейді.

Хор:

Ал мен теңізге жақын, мың құстың арасында жалғыз өстім.

Ал мен, естіп тұрсың, қатты ауырады,

Сен, сені жақсы көру үшін емес.

Сені сүйме, сүйме.

Сені сүйме, сүйме.