Зима - Сети

Я помню день, когда пришел изменчивый апрель

Весь город спал, все стрелки на нуле

Жить было лень не выпит чай, не убрана постель

Я помню небо в облаках

Я помню лед в твоих руках

Помню снег лежал, не тая на земле

Куда спешить, когда кругом такая белизна

Замерзло все, чем дышишь и живешь

Я ждал весну, и ты ждала, и вот она весна

Зима найдет тебя всегда

Она упряма как вода

И догоняет там, где ты её не ждешь.

И значит, окна нам не светят, и телефоны не звонят

И значит места нет на свете для таких как ты и я

За то, что время нас не лечит

За то, что в жизни нас преследует зима.

На календарь разбился год и он безбожно врет

В апреле снег, и жарко в феврале

Я б заплатил, но бог погоды взяток не берет

Я вижу небо в облаках

Вижу лед в твоих руках

Вижу снег лежит, не тая на земле.

Құбылмалы сәуір келген күн есімде

Бүкіл қала ұйықтап жатыр, барлық көрсеткілер нөлде болды

Мен өмір сүруге тым жалқау болдым, шәй ішпедім, төсек жинамадым

Бұлттағы аспан есімде

Қолыңдағы мұз есімде

Қардың жерде ерімей жатқаны есімде

Айналада сондай ақ боп тұрғанда қайда асығасын

Сіз тыныс алатын және өмір сүретін барлық нәрсе мұздатылған

Мен көктемді күттім, ал сен күттің, міне көктем келді

Қыс әрқашан сені табады

Ол судай қыңыр

Және сіз күтпеген жерден жетеді.

Бұл дегеніміз, терезелер бізге жарқырамайды, телефондар да шырылдамайды

Бұл сіз бен біз сияқты адамдарға әлемде орын жоқ дегенді білдіреді

Өйткені уақыт бізді емдемейді

Өйткені, өмірде бізді қыс мезгілі қуады.

Күнтізбеде бір жыл бұзылды және ол ұятсыз өтірік айтады

Сәуірде қар, ақпанда ыстық

Мен төлейтін едім, бірақ ауа райы құдайы пара алмайды

Мен бұлттардың арасынан аспанды көремін

Мен сенің қолыңда мұзды көріп тұрмын

Мен қардың жерде ерімей жатқанын көремін.