Sefa - Serdar Ortaç

Ne sefadan, ne beladan

Hayat aşktan oluşur.

İnanırsan bana cennet,

Sana hasret yüreğim.

Ne ölümden, ne zulümden,

Dilim aşktan konuşur

Kıracaksan en azından

Bırak atsın yüreğim.

Eskileri unutma alışkanlığı var hepimizde

Elindekini tutma savurganlığı var

Bi kere vurdu mu kalbe o aşkın ecel sopası

Korkutuyor ama kalbe ne faydası var

Kimsede kalmadı zerre tebessüm edip yola çıkmak

Layığını bulacak bu efendi yürek yarı çıplak

Korksa da elleri arkada birleşiyor yar için

Ben de bu kavgada olmam o küpküçücük yer için

Varlığım da yokluğum da önemli mi senin için

Bunca efkar çokluğunda kaçtın elimden

Aşk önümden geçti bir durmadı yörüngede

Kaç karamsar öykü varsa saçtın elinden

Қуаныш та, қиындық та емес

Өмір махаббаттан тұрады.

Маған сенсеңіз жұмақ

Сағындым сені жаным.

Өлім де, қуғын да емес,

Менің тілім махаббат туралы айтады

Егер сіз оны бұзатын болсаңыз, кем дегенде

Жүрегімді жіберші.

Бәрімізде ескіні ұмытатын әдет бар.

Оның қолында бар нәрсені ұстайтын ысырапшылдығы бар

Жүрекке тиген соң, сол махаббаттың өлім таяқшасы

Бұл қорқытады, бірақ оның жүрекке не пайдасы бар?

Сәл күліп, кететін адам қалмады

Бұл шебер жүрек өз қадірін табады, жартылай жалаңаш

Ол қорқып тұрса да, қолдары арқаға біріктіріледі

Мен де бұл жекпе-жекке қатыспаймын, сол кішкентай жер үшін

Менің бар немесе жоқтығым сізге маңызды ма?

Менен сонша мұңмен қаштың

Махаббат алдымнан өтіп, орбитада тоқтаған жоқ

Сіз қолыңыздан қанша пессимистік әңгіме тастадыңыз?