Ghosts of Monongah - Satan

It was the worst thing the town

Had ever seen

One hundred years ago

They say the walls of the shaft caved in

Trapping men at the seam below

A fire began and grew out of control

Consuming the air and the walls that

Were thick with raw coal

Three hundred and seven men

Consigned to the flames alive

From above they heard it all

The agonized dying cries of Monongah

The hopeless survivors waited

Fearing the dead were the lucky ones

As the conflagration neared

The men clasped hands

And beseeched their God

To let it be quick but the end

Would come slow

Black fire devoured the skin and the

Flesh from their bones

Three hundred and seven men

Consigned to the flames alive

From above they heard it all

Every agonized dying cries at Monongah

A Place of unholy rest

Where the dead will not be still

A place of unsettled debt

Where their spirits haunt that hill

It was the worst thing

The town had ever known

So many dead below

They say when the wind blows you can

Still hear the screams of woe

There are some things

That can never be erased

Unspeakable suffering has left a reproach on this place

Three hundred and seven men

Three hundred and seven souls

From above they can still be heard

The unavenged crying ghosts

Of Monongah

Бұл қаладағы ең жаман нәрсе болды

Бұрын көрген

Жүз жыл бұрын

Олардың айтуынша, оқпанның қабырғалары ойылып кеткен

Төменгі тігістегі ерлерді ұстау

Өрт басталып, бақылаудан басталды

Ауаны және қабырғаларды тұтыну

Шикі көмірмен қалың болды

Үш жүз жеті адам

Жалынға  тірідей жіберілді

Олар барлығын жоғарыдан естіді

Мононганың өліп бара жатқан азапты айқайлары

Үмітсіз аман қалғандар күтті

Өлгендерден қорқу – бақытты адамдар

Өрт жақындаған сайын

Ер адамдар қол ұстасып кетті

Және олардың Құдайына жалбарынды

Бұл жылдам болмаса соңы болсын

Баяу келер еді

Қара от тері мен жерді жалмады

Сүйектерінен алынған ет

Үш жүз жеті адам

Жалынға  тірідей жіберілді

Олар барлығын жоғарыдан естіді

Әрбір азап шегетін өлім Мононгахта жылайды

Қасиетті демалыс орны

Қайда өлгендер тынбайтын болады

Өтелмеген қарыз орны

Олардың рухтары сол төбені қуған жерде

Бұл ең жаман нәрсе болды

Қала бұрыннан білген

Төменде өлгендер көп

Жел соққан кезде болады дейді

Әлі де қасіреттің айғайын естуде

Кейбір нәрселер бар

Оны ешқашан өшіру мүмкін емес

Айтуға болмайтын қасірет бұл жерді ренжітті

Үш жүз жеті адам

Үш жүз жеті жан

Жоғарыдан олар әлі де естіле береді

Кек алмаған жылап жатқан елестер

Мононгах