Czasem - Sarius

Straciłem już głowę i zgubiłem serce

Nie chciałem stawać w kolejce, jakby ktoś stawiał kolejkę

Choć to prawda tam było bezpieczniej i nadal nie chcę

Odkąd chce czytać te księgę, ręce mam jakby silniejsze, nie przejmuje się tym

sępem

Wiem, że wymięknie.

Stopy mam naprawdę ciężkie

Ale uczucie, co sprawia, że biegnę do ciebie jest jakby silniejsze

Ponad powierzchnię mnie niesie, być kolesiem w kolejce

Mogłem stać, a biegnę i chujowo najczęściej przy tym czuję się

To nawet jak boli i ktoś mi pierdoli, że gdzieś tam ma lepiej

Idę na wietrze i dalej się trzęsę, dopóki nie będę tam, gdzie ty jesteś,

a nie wiem czy grzejesz mi miejsce

Jaki dziś dzień jest?

Czy tracę krew, ej?

Słaby w tym sens, wiem

W lecie i w jesień szukałem cię wszędzie, chcę ci tylko powiedzieć…

Tak miało być w moim życiu, nagle stanął czas

Tak rzadko wiatr mi rozgarnia chmury, wtedy marzę

I te sekundy, kiedy, jakbym widział ciebie tam

Wśród trudnych dróg, smutnych zajęć, wiem o co walczę

Czasem… czasem… jesteś moim czasem…

Czasem… czasem… jesteś moim czasem…

Gdy czuję porę, by ostatni oddech światu dać

Myślę o tobie.

Przysięgam, że to dużo daje

Jak pięść, zawsze znajdą twoje usta — moją wargę, jak mam problem — jak sen

I pobudka: ledwo ustać mogę, drugą bombę mam na mordę

Nie wiem co, gdzie ktoś mnie bierze stąd.

Ej myślę: Boże pewnie błądzę

Nieistotne raczej.

Może się odezwiesz do mnie?

Okej!

Sam zaszyję sobie ranę, bo potrafię - taki ranny ptaszek ze mnie

Wcześniej wydmuchując na balkonie parę, patrzę na tę parę razem

Parę razy też tak miałem, więc gaszę chętnie

I znowu nie wiem zimą, wiosną, latem, w lesie, w mieście może gdzieś tu dla

mnie jesteś

Może się podniosę z czasem, może się zakończę z czasem

Początkiem koniec plus wniosek na sen: lepiej iść samemu, niż samemu stać, ej

Zdrowie wasze!

Może znajdziesz to, nigdzie nie będzie łatwiej ziom

Ktoś na ciebie czeka na tratwie, a płyniesz na dnie, jakbyś był Jack’iem

Tak miało być w moim życiu, nagle stanął czas

Tak rzadko wiatr mi rozgarnia chmury, wtedy marzę

I te sekundy, kiedy, jakbym widział ciebie tam

Wśród trudnych dróg, smutnych zajęć, wiem o co walczę

Czasem… czasem… jesteś moim czasem…

Czasem… czasem… jesteś moim czasem…

Gdy czuję porę, by ostatni oddech światu dać

Myślę o tobie.

Przysięgam, że to dużo daje

Менің басымнан айырылып, жүрегімнен айырылдым

Біреу кезекте тұрғандай кезекке тұрғым келмеді

Бұл рас болса да, ол жерде қауіпсіз болды, мен әлі де қаламаймын

Бұл кітапты оқығым келген соң, қолым күштірек сияқты, оған мән бермеймін

лашын

Мен жақсы болатынын білемін.

Менің аяғым шынымен ауыр

Бірақ мені саған қарай жүгіретін сезім әлдеқайда күштірек

Саптағы жігіт болу үшін мені жер бетінен жоғары алып жүреді

Мен тұра алдым, мен жүгірдім, мен өзімді қатты сезінемін

Бұл тіпті ауырады және біреу мені бір жерде жақсырақ деп трахалайды

Мен желмен жүремін және сен барғанша дірілдей беремін

ал сен менің орнымды жылытасың ба білмеймін

Бүгін қай күн?

Мен қан жоғалтып жатырмын ба, эй?

Мұның мағынасы аз, мен білемін

Жаз бен күзде мен сені барлық жерден іздедім, саған айтқым келеді ...

Менің өмірімде солай болуы керек еді, кенеттен уақыт тоқтады

Жел бұлттарымды сирек бөледі, содан кейін мен армандаймын

Сол секундтар мен сені сонда көргендей болдым

Қиын жолдардың, қайғылы істердің арасында мен не үшін күресетінімді білемін

Кейде ... кейде ... сен менің уақытымсың ...

Кейде ... кейде ... сен менің уақытымсың ...

Мен әлемге соңғы дем беру уақытын сезінгенде

Мен сен туралы ойлаймын.

Ант етемін, бұл көп нәрсе жасайды

Жұдырықтай, аузыңды – ерінімді, қиналсам – армандай

Ал ояту: мен әрең тұрамын, менің өлтіретін екінші бомбам бар

Не, мені бұл жерден біреу қайда апарып жатқанын білмеймін.

Эй, мен ойлаймын: Құдай, мен қателескен шығармын

Керісінше маңызды емес.

Неге маған хабарласпайсың?

Жақсы!

Мен жарамды өзім тігемін, өйткені қолымнан келеді - меннен осындай ерте құс

Балконға буды үрлемес бұрын мен осы жұпқа бірге қараймын

Менде де бірнеше рет болды, сондықтан мен оны шығарғым келеді

Мен тағы да білмеймін, қыста, көктемде, жазда, орманда, қалада, мүмкін мұнда бір жерде

сен менсің

Уақыт өте келе көтерілермін, мүмкін уақыт өте келе бітермін

Арманның басы, соңы, плюс қорытынды: жалғыз тұрғанша жалғыз кеткен жақсы, иә

Сіздің денсаулығыңыз!

Бәлкім тауып аларсың, ешқайда оңай болмас, аға

Сізді салда біреу күтіп тұр, сіз Джек сияқты түбіне түсесіз

Менің өмірімде солай болуы керек еді, кенеттен уақыт тоқтады

Жел бұлттарымды сирек бөледі, содан кейін мен армандаймын

Сол секундтар мен сені сонда көргендей болдым

Қиын жолдардың, қайғылы істердің арасында мен не үшін күресетінімді білемін

Кейде ... кейде ... сен менің уақытымсың ...

Кейде ... кейде ... сен менің уақытымсың ...

Мен әлемге соңғы дем беру уақытын сезінгенде

Мен сен туралы ойлаймын.

Ант етемін, бұл көп нәрсе жасайды