Mondlicht - Saltatio Mortis

Ich erwache aus traumlosem Schlaf,

über mir ein Mond so rot wie Blut.

Unruhig tret ich vor meine Tür,

angefacht von einer innren Glut.

Schreite barfuß durch herbstliches Laub,

spüre, wie der Regen mich durchnässt.

Du bist da draußen, wartest auf mich.

Etwas, das mich nicht in Ruhe lässt.

Nimm meine Hand

und folge mir ins Mondlicht

hab keine Angst!

Im Mondlicht sind wir beide frei.

Wohlverborgen erwartest du mich:

Weiß wie Schnee dein Kleid im Licht erscheint,

zart umgarnt dich das tanzende Laub.

Nach langer Zeit erneut mit dir vereint.

Wenn sie wüßten, dass du bei mir bist,

wäre unser Leben schnell verwirkt,

doch sie ahnen nicht, dass es so ist,

und das Dunkel unsre Liebe birgt.

Nimm meine Hand

und folge mir ins Mondlicht

hab keine Angst!

Im Mondlicht sind wir beide frei.

Nimm meine Hand

und folge mir ins Mondlicht

hab keine Angst!

Im Mondlicht sind wir beide frei.

Түссіз ұйқыдан оянамын

Менің үстімде қандай қызыл ай.

Мен есігімнің алдына ыңғайсызданып,

ішкі жарқылмен жанды.

Күзгі жапырақтар арқылы жалаң аяқ жүріңіз

жаңбырдың мені жібіткенін сезін.

Сен мені сыртта күтіп тұрсың.

Мені жалғыз қалдырмайтын нәрсе.

Қолымды ұста

және менің артымнан ай сәулесіне бар

қорықпа!

Ай сәулесінде екеуміз де боспыз.

Жақсы жасырынған сен мені күтесің:

қардай аппақ көйлегің жарықта көрінеді,

би жапырақтары сізді ақырын тұзаққа түсіреді.

Ұзақ уақыттан кейін қайта қауыштым.

Егер олар сенің менімен бірге екеніңді білсе

біздің өміріміз көп ұзамай жойылады

бірақ олар бұлай екенін білмейді

ал қараңғылық біздің махаббатымызды жасырады.

Қолымды ұста

және менің артымнан ай сәулесіне бар

қорықпа!

Ай сәулесінде екеуміз де боспыз.

Қолымды ұста

және менің артымнан ай сәулесіне бар

қорықпа!

Ай сәулесінде екеуміз де боспыз.