Ушедшие предки - Sagath

Мы бежим по лимбу всей своей жизни

Пытаясь выйти на свет

Мы — видим тени, в миг когда болезни

Берут над бренным телом вверх

Ты тоже видишь это?

Нет?

Странно

Вот же, у изголовья встал он

Почему-то смотрит сверху камнем

Потирает руки, ждет он, хватит

Они шепчут, что я виновен

Что должен признаться, и быть упокоен

Демон хочет мою душу в лоно

Он послал за мной псов, я слышу вой

Смрад их скверны задувает с крыш

Тени тянут руки, я как третий лишний

Прикованный к постели жалкий грешник

Время еще есть, сжимаю крест свой

Отец, прости, я слишком грешен, мой Боже

Воздев свой перст, я каюсь дрожь взяла кожу

Свет наполнил мой предсмертный одр

Мягкий шепот ты освобожден и

Чувствую, как руки поднимают вверх

Я иду по следам своих предков

Смотрят, сквозь полумрак моей комнаты

Давно ушедшие предки,

А за окном кружат вороны

Будто марионетки

Часы считают деления

Я вижу тени на стенах, скованы руки, колени

И я взмываю мгновенно, я вижу тело в постели

Спокойная тихая нега

Часы считают деления

Я вижу тени на стенах, скованы руки, колени

И я взмываю мгновенно, я вижу тело в постели

Спокойная тихая нега

Мы бежим по лимбу всей своей жизни

Пытаясь выйти на свет…

Мы — видим тени, в миг когда болезни

Берут над бренным телом вверх

Ты тоже видишь это?

Нет?

Странно…

Вот же, у изголовья встал он

Почему-то смотрит сверху камнем

Потирает руки, ждет он, хватит

Біз бүкіл өміріміздің белбеуімен жүгіреміз

Жарыққа шығуға тырысады

Біз ауру кезінде көлеңкелерді көреміз

Өлген денені жоғарыға алыңыз

Мұны да көріп тұрсың ба?

Жоқ па?

Біртүрлі

Міне, ол басында тұрды

Неге екені белгісіз, жоғарыдан тас болып көрінеді

Қолын уқалайды, күтеді, жетеді

Олар мені кінәлі деп сыбырлайды

Мен мойындауым керек және демалуым керек

Жын менің жанымның құрсағында болғанын қалайды

Ол маған иттерді жіберді, мен ұлып жатырмын

Олардың лас иісі төбеден ұшады

Көлеңкелер қол тартады, Мен үшінші дөңгелектеймін

Төсекте жатқан аянышты күнәкар

Әлі уақыт бар, мен крестімді қысамын

Әке, кешіріңіз, мен тым күнәкармын, Құдайым

Саусағымды көтеріп, дірілдеп тері алдыма тәубе

Жарық менің өлім төсегімді толтырды

Сіз бостандыққа шықтыңыз және жұмсақ сыбыр

Мен қолдарымның көтерілгенін сеземін

Мен ата-бабаларымның жолын қуамын

Олар менің бөлмемнің ымыртына қарайды

Бабалар баяғыда кеткен

Ал терезенің сыртында қарғалар айналып жүр

Қуыршақтар сияқты

Сағат бөлімдерді санайды

Қабырғалардағы көлеңкелерді көремін, қолдарым мен тізелерім шынжырлы

Мен бірден қалықтаймын, төсекте жатқан денені көрдім

Тыныш тыныш бақыт

Сағат бөлімдерді санайды

Қабырғалардағы көлеңкелерді көремін, қолдарым мен тізелерім шынжырлы

Мен бірден қалықтаймын, төсекте жатқан денені көрдім

Тыныш тыныш бақыт

Біз бүкіл өміріміздің белбеуімен жүгіреміз

Шығуға тырысуда...

Біз ауру кезінде көлеңкелерді көреміз

Өлген денені жоғарыға алыңыз

Мұны да көріп тұрсың ба?

Жоқ па?

Біртүрлі…

Міне, ол басында тұрды

Неге екені белгісіз, жоғарыдан тас болып көрінеді

Қолын уқалайды, күтеді, жетеді