Сон - Sagath

Я в этом кошмаре застрял

Молю, кто-нибудь разбудите

Я вышел из тела в астрал

Страшных снов чёрно-белых обитель

Меня тянет и тянет всё дальше

Я здесь будто бы тысячу лет

Только нет меня в списках пропавших,

Но и среди живых меня нет

Где кончается сон, начинается явь

Меня Боже от этих кошмаров избавь

Каждый шаг мой в замедленной съёмке как будто

Пытаюсь бежать, будто щупальцы спрута

Меня оплетают впиваясь когтями

Я в лапах у зверя, вонзится клыками

Он рвёт мою плоть, я так хочу проснуться

Мне видимо в этом кошмаре свихнуться

Где кончается сон

Где начинается явь!

Ты же слышишь этот мой стон

От этих кошмаров Отче наш избавь

Где кончается сон

Где начинается явь!

Ты же слышишь этот мой стон

От этих кошмаров Отче наш избавь

И вдруг всё в миг исчезает

Не проснулся, но зверь отступил

Всё как будто за правду, в реале

Жить так нет у меня больше сил

Я проснулся во сне сна

И не смог проронить ни слова

На разодранной простыне

На часах стрелки замерли снова

Та же комната, тот же ночник

Только будто от тела оторван

Я ору во всё горло, но крик

Океана на дне будто в цепи закован

Дыхание зверя я слышу всё ближе

Лишь только опять я лежу обездвижен

И снова хватает и душит создание

Мира иного, сон это послание

Только что должен я уяснить?

Где разгадка скажи, невидимая нить

Разорван на части, воскресну

Заблудившийся в снах, провалившийся в бездну

Где кончается сон?

Где начинается явь?

Ты же слышишь этот мой стон

Где кончается сон

Где начинается явь!

Ты же слышишь этот мой стон

От этих кошмаров Отче наш избавь

Где кончается сон

Где начинается явь!

Ты же слышишь этот мой стон

От этих кошмаров Отче наш избавь

Мен бұл қорқынышты түсте қалдым

Біреу мені оятуын өтінемін

Мен денеден астралға шықтым

Ақ пен қараның қорқынышты армандары

Мені әрі қарай тартып, әрі қарай тартып жатырмын

Мен мұнда мың жылдаймын

Тек мен жоғалғандар тізімінде жоқпын,

Бірақ мен тірілердің қатарында емеспін

Арман біткен жерде шындық басталады

Құдай мені осы қорқынышты армандардан сақта

Баяу қозғалыстағы әрбір қадам менікі сияқты

Сегізаяқтың шатырындай жүгіруге тырысу

Олар мені тырнақтарымен түйістіреді

Мен аңның табанындамын, азу тістерімен тесіп

Ол менің етімді жыртады, мен оянғым келеді

Мен бұл қорқынышты түсте жынданып кеткен сияқтымын

Арман қайда аяқталады

Шындық қайдан басталады!

Менің бұл ыңырағымды естисің бе?

Бұл қорқынышты армандардан Әкеміз құтқарады

Арман қайда аяқталады

Шындық қайдан басталады!

Менің бұл ыңырағымды естисің бе?

Бұл қорқынышты армандардан Әкеміз құтқарады

Және кенеттен бәрі әп-сәтте жоғалып кетеді

Оянбады, бірақ аң шегінді

Барлығы шындық үшін, өмірде болған сияқты

Менде бұлай өмір сүруге күш жоқ

Мен түс көріп ояндым

Ал мен бір ауыз сөз айта алмадым

Жыртылған парақта

Сағаттың қолдары тағы да қатып қалды

Бір бөлме, сол түнгі жарық

Тек денеден жұлып алғандай

Мен қатты айқайлаймын, бірақ жылау

Түбіндегі мұхит шынжырмен байланған сияқты

Жануардың тынысын жақынырақ естимін

Мен тағы да қозғалмай жатып қалдым

Және тағы да тіршілік иесін ұстап, тұншықтырып өлтіреді

Басқа дүние, арман – хабар

Мен нені түсінуім керек?

Ілгері қайда, айтшы, көрінбейтін жіп

Бөлшектерге бөлінген, қайтадан көтеріліңіз

Арманда адасып, тұңғиыққа құлаған

Арман қайда аяқталады?

Шындық қайдан басталады?

Менің бұл ыңырағымды естисің бе?

Арман қайда аяқталады

Шындық қайдан басталады!

Менің бұл ыңырағымды естисің бе?

Бұл қорқынышты армандардан Әкеміз құтқарады

Арман қайда аяқталады

Шындық қайдан басталады!

Менің бұл ыңырағымды естисің бе?

Бұл қорқынышты армандардан Әкеміз құтқарады