Commune - Roy Harper

I thought I heard the sound of my name and I looked back down behind me

And with hair like the ripened wheat she came, sure as the west wind to find me

And just for a moment I wished my life to see our friends all around us

And I turned to her but I held my breath in the far Norwegian mountains

For there we stood two children of spring as everything seemed to be gleaming

Her looking breathless clean out of my mind and me with my crazy dreaming

To think of my friends underneath the same roof in one common destination

When all we do is remain aloof like we have no close relation

And love is my torment and I’ll take when I can

But I’ll give in the moment when you are my woman and I am your man

And I watched her makin' her first daisy chain as her nipples hung hard in

suggestion

And naked, gnat-bitten we drifted fain in the hazy deserved sensation

And we dreamt of all the loves we’d known and we never never thought of the

sorrow

With forelocks wound over primrose down in the wood by the emptin long barrow

Two silver greenflies to flicker the backdropping, lush of the emerald

springtime

To lust for a moment in love of another is dust on a dragonfly’s wing

And love is no torment for we’ll give when we can

And we’ll live in the moment when you are my woman and I am your man

And the blackcap sings and the forest rings, the nettles tall around me

With shafts of sun and moving things and poems fast and slowly

And fantasies of luscious thirst for new lust and fresh waters to seek it

Like diamonds set in realities of skies drawn back in secret

But somewhere out there with my heart in her care and her prayers in the

breezes that caught them

She sits like the earth as I fly to her arms like the showering yellows of

autumn

And love is no torment for we’ll give when we can

And we’ll live in the moment when she is my woman and I am her man

Мен                                                                                                                                                   артыма   артқа  қарадым

Піскен бидайдай шашы бар, батыс желіндей мені тауып алғаны анық

Бір сәтке мен өмірім біздің айналамыздағы достарымызды көргенін қаладым

Мен оған бұрылдым, бірақ мен терең Норвегия тауларында тынысымды басып қалдым

Өйткені біз көктемнің екі баласы тұрдық, өйткені бәрі жарқырап тұрғандай.

Оның көзқарасы менің ақыл-ойымнан және менің арманыммен тазарады

Достарымды бір шаңырақтың астында бір ортақ мақсатқа ойлау

Біз жақын қарым-қатынасымыз жоқ дай алшақ  болатын бар жағдайымыз болған кезде

Сүйіспеншілік              азабым                                                  Махаббат         азабым                   

Бірақ сен менің әйелім, ал мен сенің ер адамың болған кезде мен көнемін

Мен оның алғашқы ромашка тізбегін жасап жатқанын көрдім, өйткені оның емізіктері қатты ілініп тұрды.

ұсыныс

Жалаңаш, шыбын-шіркей шаққан біз бұлыңғыр лайық сезімде жүріп қалдық.

Біз білетін барлық махаббаттарды армандайтынбыз және бұл туралы ешқашан ойламағанбыз

қайғы

Бос ұзын қорғанның маңдайшаларымен ағаштың түбіне оралған

Изумрудтың өңін жылтылдату үшін екі күміс жасыл шыбын

көктем мезгілі

Бір сәтке басқаға ғашық болу - инелік қанатындағы шаң

Ал махаббат азап емес, өйткені қолдан қолдан береміз

Біз сен менің әйелім, ал мен сенің адамың болған кезде өмір сүреміз

Ал қара қалпақ ән салып, орман шырылдап, айналамда биік қалақайлар

Күннің біліктерімен және қозғалатын заттармен және өлеңдермен жылдам және баяу

Жаңа құмарлық пен оны іздейтін тұщы суға деген құштарлық қиялдары

Аспанның шынайылығында орнатылған гауһар тастар сияқты

Бірақ бір жерде менің жүрегім оның қамқорлығында және оның дұғалары

оларды ұстап алған желдер

Мен оның құшағына ұшып бара жатқанымда, ол жер сияқты отырады

күз

Ал махаббат азап емес, өйткені қолдан қолдан береміз

Біз ол менің әйелім, ал мен оның адамы болған сәтте өмір сүреміз