Beggars' Haven - Rev 16:8

Like the brushstroke of red paint it stabs a hole in the canvas.

It’s the sweep that this the resting with fiery backs

soon to be put out in the brink of a new commence.

In an instant the course has curved a sudden turn.

Inside these pillars of my ancestors our fate wide open.

In this hollow ground where the spirits make their home…

«Give me all there is to know, all the secrets to the ancient’s

Grant the grace you’ve always shown, pave the ways of your sworn follower»

Gloomy stares thrown around the fleeting shadow.

Inhaling the herbs most sacred, I come across the holy bridge.

Hours pass, my pleads repeat, yet the only voices that echo are my own.

Cries of anguish rasp around my hold…

«Humble teacher I ask of your guidance, present me the rightful glory»

On the red sands of devotion and worship

the last of the cattle lie scattered and burned.

Detestful screams, infest, wiping out the inner circle.

«My sons and daughters have all been spent.

What more do you ask of me father?»

Fire’s heat, back thick smoke, inside the now trap like haven.

«I've given it all, all but one, for the slightest of wisdom’s taste…»

Piercing fangs, painted skin, gashdrowned arms lie wide open.

As the calm comes, I catch the sound of final beat

And my soul gives in, transcending deeper into the fade.

Қызыл бояудың щеткалы соққысы сияқты кенепте саңылау жасайды.

Бұл отты арқаларымен демалып жатқаны

Көп ұзамай жаңа бастама шегінде шығарылады.

Лезде курс кенеттен бұрылысты қисайған.

Ата-бабам                                                                                        | |

Аруақтар үй салатын осы қуыс жерде…

«Маған бәрін білу, ежелгі барлық құпияларды білу керек

Әрқашан көрсеткен рақымыңды бер, ант берген шәкіртіңнің жолын аш»

Көңілсіз қаралар ұшқыр көлеңкенің айналасына лақтырылды.

Ең қасиетті шөптерді жұтып, киелі көпірге тап болдым.

Сағаттар өтеді, өтініштерім қайталанады, бірақ жаңғырық тек менікі.

Азаптың айқайы менің қолымды айналып жүр...

«Кішіпейіл ұстаз, сізден басшылық сұраймын, маған лайықты даңқ сыйлаңыз»

Құлшылық пен құлшылықтың қызыл құмында

малдың ең соңғысы шашылып, өртеніп жатыр.

Жиренішті айқайлар, жұқтыру, ішкі шеңберді сүрту.

«Ұлдарым мен қыздарымның барлығы жұмсалды.

Сіз маған неше әкемнен не сұрайсыз? »

Оттың ыстығы, артқа қою түтін, қазір қақпанның ішінде баспана сияқты.

«Мен барлығын бердім, біреуін қоспағанда, аз да болса даналықтың дәмі үшін…»

Тесілетін тістері, боялған терілері, батып кеткен қолдары кең ашық жатыр.

Сабырлы болғандықтан, мен соңғы соққылардың дыбысын ұстаймын

Менің жаным көніп, әлсірейді.