Exposed - Resolve

I’m not sure that’s the right moment to write something

I just need to tell the paper how I feel

It’s senseless but i’m stuck in an imaginary future

Wondering if I should consider I am sick

I am terrified about what’s coming

Worried about what a crystal ball could reveal

I just want to find the bravery to not run away

A paralyzing poison, an everlasting prison

Every step and every breath is burning my lungs

Digging my own hole, until I find oblivion

Scared by the outside, I hide my fears behind my pride

Asking myself the reasons I’m living

Suffocated by the duty of success

Am I the only one responsible for my fall?

When will it stop?

Crushed and slave to my feelings

Pushed by myself to these sins

My mind is haunted, night terrors are stronger than everything

Let me breathe again, I suffocate

The sickness has taken its place

It’s feeding my deepest weakness

I don’t even know what the fuck is faith

Don’t even know what i want to become

And it makes me sick

When will it stop?

Asking myself the reasons I’m living

Suffocated by the duty of success

Am I the only one responsible for my fall?

Please make it stop

Crushed and slave to my feelings

Pushed by myself to these sins

My mind is haunted, night terrors are stronger than everything

Lifetime struggle

Eyes closed, surrounded

Endless downfall

Shadows are oppressive

But I try my best to keep in mind that I’m safe in my dreams

Was it the right moment to write something?

Paper only knows how I feel

It’s senseless but I’m stuck in my imaginary future

Wondering if I should consider I am sick

Let me breathe

Бірдеңе жазудың дұрыс  сәті екеніне сенімді емеспін

Мен қағазға өз сезімімді  айтуым  керек

Бұл ақылға қонымсыз, бірақ мен қиялдағы  болашақта                                                                      

Мен өзімді ауырып қалдым ба деп ойлаймын

Мен болатын нәрседен қорқамын

Хрусталь шар нені ашатынына алаңдадым

Мен тек қашып кетпеу үшін батылдықты тапқым келеді

Салдандыратын у, мәңгілік түрме

Әр қадамым, әр тынысым  өкпемді  күйдіреді

Мен ұмытуды тапқанша, өз шұңқырымды қазып жатырмын

Сырттан қорқып, мен өз қорқынышымды мақтанышымның артына жасырамын

Мен өмір сүріп жатқан себептерді өзімнен сұраймын

Табыс парызына тұншыққан

Құлауыма  жалғыз мен кінәлімін бе?

Ол қашан тоқтайды?

Сезімдерімнің құлындадым

Өзім                             Осы күнәларға  өзім  итермеледім

Менің ой                                                                                                                                                                                                  �

Тағы да дем алуға рұқсат етіңіз, мен тұншығып тұрмын

Ауру өз орнын алды

Бұл менің ең әлсіз тұсымды  тамақтандырады

Мен тіпті сенімнің не екенін білмеймін

Мен қандай болғым келетінін де білмеймін

Және бұл мені ауыртады

Ол қашан тоқтайды?

Мен өмір сүріп жатқан себептерді өзімнен сұраймын

Табыс парызына тұншыққан

Құлауыма  жалғыз мен кінәлімін бе?

Оны тоқтатыңыз

Сезімдерімнің құлындадым

Өзім                             Осы күнәларға  өзім  итермеледім

Менің ой                                                                                                                                                                                                  �

Өмір бойы күрес

Көздер жабық, қоршалған

Шексіз құлдырау

Көлеңкелер қысым жасайды

Бірақ мен армандарымда қауіпсіз екенімді есте ұстауға тырысамын

Бір нәрсені жазу дұрыс болды ма?

Менің сезімімді қағаз ғана біледі

Бұл мағынасыз, бірақ мен өзімнің қиялдағы болашағымда тұрып қалдым

Мен өзімді ауырып қалдым ба деп ойлаймын

Тыныс алуға  рұқсат етіңіз