November - Rachel Chinouriri, Hak Baker

We swim too far

Smoke blue cigars in November

Remember when

We want to sparsingly, too hard to just sing without no heart

I cannot be your puppet

We swim too far

Smoke blue cigars in November

Remember when

We want to sparsingly, too hard to just sing without no heart

I cannot

Call my friend to the bar (We swim too far)

Too hard, too hard

Need a hand to walk me home

Just needed karma

My head can’t drown my thoughts

Respect comes after

I’m long gone, it’s too far

Life can just get too hard

Do I finish with my words?

Put it down to my fists

Violence don’t come first

But violence seems to finish our arguments, interactions

Only thing you know is crashing down to burn, burn

Yes, we live to learn, learn

We swim too far

Smoke blue cigars in November

Remember when

We want to sparsingly, too hard to just sing without no heart

I cannot be your puppet

We swim too far

Smoke blue cigars in November

Remember when

We want to sparsingly, too hard to just sing without no heart

I cannot

Raise my hand and my arm (We swim too far)

Too hard, too hard

But not enough to cause an alarm

Just needed calm

Borrowed my thoughts toward my guitar

Then played my regards

Too many sheep inside the farm (Baah), for any psalm to disarm

Too many um’s, too many ah’s (Um's and ah’s)

Just make your remarks

Babylon cannot quiet the martyrs (Never)

Even if they hire an Amarda

I raise my hand to a bastard

I know it’s classless

But shit, this freedom, it’s chartered

So I will sing till the advantage is our (Adantage is ours)

We swim too far

November

Remember when

We want to sparsingly, too hard to just sing without no heart

I cannot be your puppet

We swim too far

Smoke blue cigars in November

Remember when

We want to sparsingly, too hard to just sing without no heart

I cannot be your puppet

Біз тым алыс жүземіз

Қарашада көк сигара шегіңіз

Қашан

Біз жайбарақат, жай ғана жүрегімсіз ән айтуды қалаймыз

Мен сенің қуыршақ бола алмаймын

Біз тым алыс жүземіз

Қарашада көк сигара шегіңіз

Қашан

Біз жайбарақат, жай ғана жүрегімсіз ән айтуды қалаймыз

Мен істей алмаймын

Досымды барға шақырыңыз (Біз тым алыс жүземіз)

Тым қиын, тым қиын

Мені үйге жеткізу үшін қол  керек

Тек карма керек болды

Басым ойларымды баса алмайды

Артынан құрмет келеді

Мен әлдеқашан кеттім, тым алыс

Өмір тым қиын болуы мүмкін

Мен сөздерімді аяқтаймын ба?

Оны менің жұдырығыма қойыңыз

Зорлық бірінші орында емес

Бірақ зорлық-зомбылық біздің дау-дамайларымызды, өзара әрекеттестікті аяқтайтын сияқты

Сіз білетін жалғыз нәрсе - күйіп қалу, күйіп қалу

Иә, біз үйрену, үйрену үшін өмір сүреміз

Біз тым алыс жүземіз

Қарашада көк сигара шегіңіз

Қашан

Біз жайбарақат, жай ғана жүрегімсіз ән айтуды қалаймыз

Мен сенің қуыршақ бола алмаймын

Біз тым алыс жүземіз

Қарашада көк сигара шегіңіз

Қашан

Біз жайбарақат, жай ғана жүрегімсіз ән айтуды қалаймыз

Мен істей алмаймын

Қолымды көтеріп, қолымды көтеріңіз (біз тым көп жүздік)

Тым қиын, тым қиын

Бірақ дабыл         жетпейді

Тек тыныштық керек еді

Гитараға қатысты ойларымды алдым

Содан кейін  құрметпен 

Фермада тым көп қой бар (Баах), кез келген забурды қарусыздандыру мүмкін емес

Тым көп um's, тым көп ах's (Um's and ah's)

Тек ескертулеріңізді жасаңыз

Вавилон шейіттерді тыныштандыра алмайды (Ешқашан)

Тіпті Амарда  жалдаса да

Мен бейбаққа қолымды көтеремін

Мен бұл сыныпсыз екенін білемін

Бірақ, бұл еркіндік, ол жарғылық

Сондықтан мен артықшылыққа дейін ән айтамын (біздікі біздікі)

Біз тым алыс жүземіз

қараша

Қашан

Біз жайбарақат, жай ғана жүрегімсіз ән айтуды қалаймыз

Мен сенің қуыршақ бола алмаймын

Біз тым алыс жүземіз

Қарашада көк сигара шегіңіз

Қашан

Біз жайбарақат, жай ғана жүрегімсіз ән айтуды қалаймыз

Мен сенің қуыршақ бола алмаймын