Aveva un bavero (Erase una vez) - Quartetto Cetra

Nelle sere fredde e scure

Presso il fuoco del camino

Quante storie, quante fiabe

Raccontava il mio nonnino

La più bella ch’io ricordo

È la storia di un amore

Di un amore appassionato

Che felice non finì

Ed il cuore di un poeta

A tal punto intenerì

Che la storia di quei tempi

Mise in musica così:

Aveva un bavero color zafferano

E la marsina color ciclamino

Veniva a piedi da Lodi a Milano

Per incontrare la bella Gigogin

Passeggiando per la via

Le cantava: «Mio dolce amor

Gigogin, speranza mia

Coi tuoi baci mi rubi il cuor»

E la storia continua: lui fu mandato soldatino in Piemonte, ed ogni mattina le

inviava un fiore sull’acqua di una roggia che passava per Milano.

Finché un giorno…

Lui, saputo che il ritorno

Finalmente era vicino

Sopra l’acqua un fior d’arancio

Deponeva un bel mattino

Lei, vedendo e indovinando

La ragione di quel fiore

Per raccoglierlo si spinse

Tanto tanto che cascò

Sopra l’acqua, con quel fiore

Verso il mare se ne andò

E anche lui, per il dolore

Dal Piemonte non tornò

Aveva un bavero color zafferano

E la marsina color ciclamino

Veniva a piedi da Lodi a Milano

Per incontrare la bella Gigogin

Lei lo attese nella via

Fra le stelle stringendo un fior

E in un sogno di poesia

Si trovarono uniti ancor

Stretta la foglia, larga la via;

dite la vostra, ché noi abbiamo detto…

un bavero color zafferano

La storia di un amor

Салқын, қараңғы кештерде

Каминдегі от басында

Қаншама әңгіме, қаншама ертегі

Атам айтатын

Менің есімде ең әдемі

Бұл махаббат хикаясы

Жалынды махаббаттан

Қандай бақыт бітпеді

Ал ақынның жүрегі

Осы кезде ол жұмсарды

Ол кездердің тарихы қандай

Ол оны музыкаға былай қойды:

Оның шафран жағасы болды

Және цикламен түсті фрак

Ол Лодиден Миланға жаяу келді

Әдемі Гигогинмен кездесу үшін

Көшеде серуендеу

Ол оған ән айтты: «Менің тәтті махаббатым

Гигогин, менің үмітім

Сүйісулеріңізбен сіз менің жүрегімді ұрлайсыз »

Әңгіме жалғасуда: ол солдат ретінде Пьемонтқа жіберілді, ал күнде таңертең сонда

Милан арқылы өтетін каналдың суына гүл жіберді.

Бір күнге дейін...

Оның қайтып келетіні белгілі

Ол ақыры жақын болды

Судың үстінде апельсин гүлі

Ол таңды жақсы өткізді

Сіз көріп, болжап отырсыз

Бұл гүлдің себебі

Оны көтеру үшін ол итеріп жіберді

Оның құлағаны сонша

Судың үстінде, сол гүлмен

Теңізге қарай кетіп қалды

Ол да азап үшін

Ол Пьемонттан қайтып оралмады

Оның шафран жағасы болды

Және цикламен түсті фрак

Ол Лодиден Миланға жаяу келді

Әдемі Гигогинмен кездесу үшін

Ол оны көшеде күтті

Гүлді ұстаған жұлдыздар арасында

Және поэзия туралы арманда

Олар қайтадан бірігіп кетті

Жапырақты тар, жолды кең;

өз пікіріңізді айтыңыз, өйткені біз айттық ...

шафран түсті жаға

Махаббат хикаясы