Angervotien ajattelija - Pyhimys

Mä tulin kunnailta, mannut jäi taa

Suolanen sade kulmat kurtistaa

Ja ku tammen takaa, feromoni, ekstaasi

Näppäilen kieltäni, kitalaki plektrani

Taas kerran sohvalle soikion suljin

Sydämeni sirpaleiden reittiä kuljin

Ja säkäl säpäleistä ehjäksi saan taas

Murran puolet valmiista hedelmävaakaan

Annan sulle painavamman palasen

Paan oikeeseen käteeni vasemman lapasen

Angervotiel en enää yksinkää oo yksin

Ei mul oo yhtään mitään, voinko kanssas jakaa sen?

En omista omaisuuttani, se omistaa mut

Painajaisten rajalla pahimpia on aamut

Se on usvaa, uni on vaan mustaa, kuvitelma on muu

Tunteet, ne on tuskaa

Tyytyväisyys on vaan laskettu onni

Mut rumpufilli rinnassa katkasee sen kompin

Jo unohtunu rytmi herättää zombin

Ajattelijalla toinen aivolohko onkin

Kas, voin kaavani heivata

Neuroosiketjuni keskeltä leikata

Naps, voin haavani teipata

Ei muistilappu rinnas enää tervettä feikata

Tää sama yksiö suurempi on

Nää seinät koitti puristaa must ihmiskuution

Äänettä muodostan huulille huulion

Se hämmästystä kuvaa, nyt myrskytuuli on

Mä ohjaan säätä mun mieleni alalla

Mut tyyntä en toivo vaik sontsa on jo hajalla

Mä otan kaiken vastaan, suu nyt ei mukista

Jos mä alan vapisemaa, tuu ja tukista

Tuikkivat tähdet mua odottaa saa

Kohti meen toista niin porottavaa

Oma aurinko oikee oma opo

Oma ilman omistusta, oma ilman logoo

Oma niinku oman itseni annan

Miehel ei oo maata, meri omistaa rannan

Hiekanmuruilla on yhteinen puu

Metsällä on taivas ja nyt auringolla kuu

Mä istun uupuneena sohvan pohjalla

Mul on outo tunne ettei jotain oo kohdallaan

Mut ehkä kaikki just on kohallaan ja se on outoo

Opeta mua antaa vaan sen kohtalon ohjailla

Samal ikkunalaudalla eri mies

Samalta se näyttää mut tiessään on ies

Se karisteli kivet harteilta pois

Ja lopetti ajattelun, ei se ajattelija muuten ois

Мен муниципалитеттерден келдім, маннут қалды

Тұзды жаңбыр бұрыштарды қысқартады

Ал еменнің артында феромон, экстази

Тілімді теремін, таңдайымды таңдаймын

Мен дивандағы сопақшаны тағы да жаптым

Жүрегімнің үзінділерінің жолымен жүрдім

Ал мен қайтадан бүлінбей қалдым

Мен дайын жеміс шкаласының жартысын сындырамын

Мен сізге ауырырақ бөлікті беремін

Сол қолғапты оң қолыма қойдым

Angervotiel енді жалғыз емес

Менде ештеңе жоқ, оны сізбен бөлісе аламын ба?

Менің мүлкім емес, ол мутты иеленеді

Қорқыныштардың шекарасында ең жаманы - таңертең

Бұл тұман, арман қара, қиял басқа

Эмоциялар, олар ауырсыну

Қанағат - бұл есептелген бақыт

Бірақ оның кеудесіндегі барабан филесі оның компасын бұзады

Қазірдің өзінде ұмытылған ырғақ зомбиді тудырады

Ойшылдың миының тағы бір блогы бар

Жүр, мен формуламды қорытып аламын

Менің невроздық тізбегім ортасынан кесілген

Ұйқы, мен жарамды скотчпен жабыстырамын

Кеудеде жабысқақ қағаз жоқ, сау жалған

Дәл осы студия үлкенірек

Мұнда қабырғалар қара адам текшені сығуға келді

Мен ерніме дыбыс шығарамын

Бұл таңғалдырады, енді боран соқты

Мен санамның аймағында ауа-райын бақылаймын

Бірақ мен тынышталамын деп үміттенбеймін, бірақ боқ қазірдің өзінде шашырап кетті

Мен бәрін қабылдаймын, қазір аузым бұлдырмайды

Дірілдей бастасам, әкеліп, қолдап

Мені жымыңдаған жұлдыздар күтіп тұр

Маған қарай тағы бір бұғы

Менің күнім - менің жеке опом

Меншіксіз иелік, логотипсіз иелік ету

Өзіме қанша берсем де

Михель құрлықта емес, теңіз жағажайдың иесі

Құм қиыршықтарының ортақ ағашы бар

Орманның аспаны бар, ал енді күн – ай

Мен диванның түбінде шаршап отырмын

Менде бірдеңе дұрыс емес сияқты біртүрлі сезім бар

Бірақ, бәлкім, бәрі өз орнында және біртүрлі шығар

Маған беруді, бірақ оның тағдырын басқаруды үйрет

Бір терезеде басқа адам

Сонымен қатар, бұл көрінеді, бірақ оның жолында ies бар

Иығындағы тастарды сілкіп тастады

Және ойлауды қойды, әйтпесе ойшыл бұлай етпес еді