Evening Falls - Project-24

When the evening falls and the daylight is fading

From within me calls — could it be I am sleeping?

For a moment I stray, then it holds me completely

Close to home — I cannot say

Close to home — feeling so far away

As I walk the room there before me a shadow

From another world where no other can follow

Carry me to my own, to where I can cross over…

Close to home — I cannot say

Close to home — feeling so far away

Forever searching;

never right

I am lost in oceans of night

Forever hoping I can find memories

Those memories I left behind

Even though I leave will I go on believing

That this time is real — am I lost in this feeling?

Like a child passing through, never knowing the reason

I am home — I know the way

I am home — feeling oh, so far away

Кеш батып, күн сөніп бара жатқанда

Маған қоңырау шалыңыз - мен ұйықтап жатырмын ба?

Бір сәтке мен адасып жүрмін, содан кейін ол мені толығымен ұстайды

Үйге жақын — айта алмаймын

Үйге жақын - алыс сезіну

Мен бөлмеде жүргенімде, менің алдымда көлеңке

Ешкім ілесе алмайтын басқа әлемнен

Мені өз үйіме апарыңыз, мен кесіп өтетін жерге…

Үйге жақын — айта алмаймын

Үйге жақын - алыс сезіну

Мәңгі іздеу;

ешқашан дұрыс емес

Мен түнгі мұхиттарда адасып қалдым

Мен естеліктер таба аламын деп үміттенемін

Мен қалдырған естеліктер

Кетсем де, сене беремін

Бұл жолы нақты, мен бұл сезімнен айырылдым ба?

Себебін білмей өтіп бара жатқан бала сияқты

Мен үйдемін - мен жолды білемін

Мен үйде боламын, сонша, алыс