Зеркало - Последние Танки В Париже

Город уставился в небо, как в зеркало

Я уже забываю, как катится свет

Я уже забываю о том, что нам весело

И про то, что теперь интересного нет

Я не могу видеть эти пропавшие

Или предавшие нас мечты

Они улетают всё дальше и дальше

И смотрят на нас со своей высоты

Слова не нуждались не в чьих оправданиях

Словам не нужны никакие слова

Они изменяют любое сознание

От этих таблеток болит голова

Қала аспанға айнадай қарады

Мен жарықтың қалай түсетінін ұмытып қалдым

Біздің көңілді болатынымызды ұмытып қалдым

Ал қазір қызық жоқ екендігі туралы

Мен жоғалғандарды көре алмаймын

Немесе бізге опасыздық жасаған армандар

Олар барған сайын алысқа ұшады

Ал олар бізге өз биігінен қарайды

Сөздерге ешкімнің сылтауы қажет емес еді

Сөздерге сөз қажет емес

Олар кез келген пікірді өзгертеді

Бұл таблеткалар маған бас ауыртады