Burdened - Portals

Nothing feels right

I’m always constantly searching for a reason to stay alive

Time after time

The depression grabs a hold of me and carves me with a fucking knife

Things will never change, I’ve always been this way

I’m just a byproduct of young life gone to waste

Things will never change, I’ve always been this way

I’m just a dead man walking

You fucking coward

Eternal suffering, forever pained

Why do I always have to feel this way?

Every day just feels the same

Always searching for a feeling that I will never regain

I’ve spent my life wallowing in misery

Washed up, lifeless, drowning in my apathy

Years have been spent building up a hardened shell

Fighting losing battles, and yet still, no one can ever tell

This is Hell

I am just a fucking waste

Dead to a world that never cared for me

A soulless being

I never feel a thing

Dead to a world, a world that never fucking cared for me

Disassociation.

The burden of a heavy mind

Decomposing while my body still stays alive

Rotting away.

Still staying the same

I’m just counting down the minutes 'til I reach my final day

Just fucking end it all

Withering into nothing as

My mind slips into a haze

Misery develops into twisted senses of normality

And I could use the company

But some things never change

Forever burdened

Forever drained

Ештеңе дұрыс сезілмейді

Мен үнемі тірі қалудың  себебін  іздеймін

Уақыт өте келе

Депрессия мені ұстап алып, мені пышақпен ойып жіберді

Бәрі ешқашан өзгермейді, мен әрқашан осылай болдым

Мен босқа кеткен жас өмірдің жанама өнімімін

Бәрі ешқашан өзгермейді, мен әрқашан осылай болдым

Мен жай жүріп бара жатқан өлі адаммын

Сен қорқақ

Мәңгілік азап, мәңгілік азап

Неліктен мен әрқашан осылай сезінуім керек?

Әр күн дәл солай сезінеді

Мен ешқашан қайта алмайтын сезімді іздеймін

Мен өмірімді қайғы-қасіретпен өткіздім

Жуылдым, жансыз, енжарлығыма батып кетті

Жылдар қатып қалған қабықты жинады

Жеңілген шайқастармен күресу, бірақ әлі ешкім айта алмайды

Бұл тозақ

Мен жәй бәлен жоқ

Мені ешқашан ойламаған дүние үшін өлді

Жансыз тіршілік иесі

Мен ешқашан                                                                                                                        Мен

Өліп қалған дүние, мені ешқашан ойламайтын дүние

Диссоциация.

Ауыр ақылдың ауыртпалығы

Денем әлі тірі болғанша ыдырап жатыр

Шіріп кету.

Әлі де сол қалпында

Мен соңғы күніме жеткенше минуттарды санап жатырмын

Бәрін бітті

Ештеңеге ұқсамайтын

Менің санам тұманға түсіп кетті

Қасірет қалыпты жағдайдың бұрмаланған сезіміне айналады

Мен компанияны пайдалана аламын

Бірақ кейбір нәрселер ешқашан өзгермейді

Мәңгі ауыртпалық

Мәңгі төгілді