Тишина - Попкорн

Лишь тени от свечей полумрак, пустота,

Смотришь да?

Помнишь а?

Наверное, нет, значит не судьба, значит не судьба.

А когда-то здесь,

Шум веселье было, куда то всё уплыло,

Забыла, сказала: «Нет силы»,

Руки опустила, мысли отпустила,

Только вот в груди, сердце колотило.

Лёд-лёд везде лёд, где была вода,

Дым, дым, где плыли облака,

Дорога мира цветами заросла чёрными,

Белым порошком под баяном взорванным.

Новая порция, жизни покоцанной,

Не нужны эмоции, а цепляет поца,

Цепляет поца, а она всё плачет,

Моя душа…

Разорванная жизнью плачет,

Разорванная жизнью, плачет.

А дальше прыжки на стены

Крики: «Где вы?»

Обнажённые девы, просят оплаты:

«Возьмите, сдачи не надо уйдите, оставьте лишь яда»

Лёша, Серёжа и Саша,

Друзья из-за ганджа,

Разводят, пытаются парить

Какие то темы о жизни.

А мысли летают:

«Уйдите, хочу один я остаться,

Двери закройте, стой стороны братцы»

Тек шамдардан көлеңкелер, ымырт, бостық,

Қарайсың ба?

Сенің есіңде ме?

Бәлкім, жоқ, сондықтан тағдыр емес, содан кейін тағдыр емес.

Және бір рет осында

Көңілді шу болды, бір жерде бәрі қалқып кетті,

Ұмытып кетіппін, «Күш жоқ» дедім.

Қолымды төмен түсірдім, ойымды босаттым,

Тек осы жерде кеуде тұсында жүрек соғып тұрды.

Мұз-мұз барлық жерде мұз, су бар жерде,

Түтін, түтін, бұлттар қалқып тұрған жерде,

Дүниенің жолы қара гүлге оранған,

Түйме аккордеон астындағы ақ ұнтақ жарылды.

Жарылған өмірдің жаңа бөлігі,

Эмоциялар қажет емес, бірақ ол бөксені ұстайды,

Бөксесіне жабысады және ол үнемі жылайды,

Менің жаным…

Жылауды өмір жыртты

Өмірден айырылып, жылап.

Содан кейін қабырғаларға секіру

Жылап: Қайдасың?

Жалаңаш қыздар ақша сұрап:

«Ал, берілме, кет, тек уды қалдыр»

Лёша, Серёжа және Саша,

Гандждан келген достар

Брэд, ұшуға тырысыңыз

Өмір туралы кейбір тақырыптар.

Ал ойлар ұшып:

«Кет, мен жалғыз қалғым келеді,

Есіктерді жабыңыз, бауырластардың жанында болыңыз »