Armupalavik - Põhja-Tallinn, Artjom Savitski

Leek võib süttida ja kiirelt kustuda

Võime rääkida võime vaikida

Me pole üksinda see paneb meid uskuma

Armupalavik meid kõiki nakatab

Tundsin üht tüdrukut, kes meeldis mulle lõputult

Kuid nii ausaks kui see pilt end ei maalinud sai see lõpuks lõhutud

Ma nii nõutult jäin vaatama ja oma lõugu saand avada

Ja öelda ei jõudnud mis vajan ma nii enne põudu mind tabas maa

Mind rabas ta vaatan ta pilte ja meenutan et nii pagana

Väga tundsin kirge ja mind erutas mingi perutus ta mind erutas

Alati mis siin salata sellest tekkiski mul armupalavik

Siis tundsin külgetõmmet, kuid sinust maaliti mulle

Vaid sünge lõuend pritsiti vaid tühje sülge õuel

Ma olin ülbe õujee, kuid teadsin, et mu põues

Ei ole kivi ja ma teadsin, mida tunnen, õudne

Võis tunduda mu minevik, ma ei jõudnud öelda veel midagi

Ja niisiis mind halba nimekirja lisasid

Kui lõpuks lahti lõin suu, kuigi tahtsin ta ei kuulnd

Mu sõnad suult kaugusesse viis tuul ei muud

Leek võib süttida ja kiirelt kustuda

Võime rääkida võime vaikida

Me pole üksinda see paneb meid uskuma

Armupalavik meid kõiki nakatab

Ma olin ka siin ükskord haigelt kinni ühes plikas

Tegelt ta ise alustas ja sellega ei läindki pikalt

Kõik meeldis algul sain kõik nagu harjund

Kurat ma ei saand arugi kui olin juba armund

Kiindusin kinni, kui saan ma otsale

Kuid ma ei teadnud, et ta on orav, hüppab oksalt oksale

Ja oligi käest läind, kuid mu pea oli teda täis

Head asjad kaua ei kesta, nii ma olen näind

Ta mängis nii hästi, ma ei osand arvata

Ei pidand vajalikuks kõike taga valvata

Seest kripeldas, liiga hea, et olla päris

Püüdsin mõtted mujale, kuid seest see ikka näris

Nii ta läks ja võttis ingel kaasa tüki minust

Nüüd teen järgi mõteldes, sest plussist mitu miinust

Ta tegi must mehe, kelleks poleks tahtnud saada

Närvihaigeid hulle ei usalda, kui tagasi vaatan

Leek võib süttida ja kiirelt kustuda

Võime rääkida võime vaikida

Me pole üksinda see paneb meid uskuma

Armupalavik meid kõiki nakatab

Ta seal seisis, piltilus kataloog

Tema nimel võitlus pole niisama matadoor

Nime ma ei teadnud, elas kõrvalmajas

Veidike psyco, selle pand kõrvataha

Ja märganud olen, et ta on paralt parajane

Minu süda külm, aga nii salajane

Tal oma plaanid, oma elu, oma klemm

Olen võõras nina temale, ei ole oma vend

Neiu võiks olla mulle kui amigo

Homme juba natuke rohkem kui amigo

Tookord temaga ei suhelnud julgemalt

Kuule, mis on su number ja kuidas sul kulgend

Aga kord on nähtud juba, rong on läinud

Oli võimalus hiljem, olen vaid kord veel näinud

Siiani jahivad teda mööduvad pilgud

On lööduna pingil, aga hoiavad hirmul

Leek võib süttida ja kiirelt kustuda

Võime rääkida võime vaikida

Me pole üksinda see paneb meid uskuma

Armupalavik meid kõiki nakatab

Leek võib süttida ja kiirelt kustuda

Võime rääkida võime vaikida

Me pole üksinda see paneb meid uskuma

Armupalavik meid kõiki nakatab

Жалын тұтанып, тез сөнуі мүмкін

Біз сөйлесе аламыз, үндемей аламыз

Біз жалғыз емеспіз, бұл бізді сендіреді

Махаббат қызуы бәрімізді жұқтырады

Мен өзіме шексіз ұнайтын қызды білдім

Бірақ сурет қаншалықты шынайы боялмағанымен, ол ақырында бұзылды

Мен солай қарап, иегімді аштым

Ал мен құрғақшылық жерге тигенше не керек екенін айта алмадым

Оның суреттері мені таң қалдырды және сол тозақ есімде

Мен өте құмар болдым, мен толқып кеттім

Менде махаббаттың қызуы бар екені әрқашан құпия

Содан кейін мен тартылғанымды сезіндім, бірақ сен мен үшін боялғансың

Тек мұңды кенеп ауладағы бос сілекейге ғана шашылды

Аулада тәкаппар болдым, бірақ бұл менің бетімде екенін білдім

Тас жоқ, мен өзімді қаншалықты қорқынышты сезінгенімді білдім

Өткенім сияқты көрінген шығар, басқа ештеңе айта алмадым

Сөйтіп мені жаман тізімге қостың

Ақыры аузымды ашқанда естігім келмеді

Ауыздан алысқа сөзім жел өзгермейді

Жалын тұтанып, тез сөнуі мүмкін

Біз сөйлесе аламыз, үндемей аламыз

Біз жалғыз емеспіз, бұл бізді сендіреді

Махаббат қызуы бәрімізді жұқтырады

Мен бір кездері осы жерде жырықта ауырып қалдым

Шындығында, ол өзі бастады және бұл көп уақытты қажет етпейді

Басында маған ұнағанның бәрі әдетке айналды

Қарғыс атқыр, мен бұрын ғашық болдым ба түсінбеймін

Таусылғанда кептеліп қалдым

Бірақ оның тиін екенін білмедім, бұтақтан-бұтаққа секіреді

Ол кетіп қалды, бірақ менің басым оған толы болды

Жақсы нәрселер ұзаққа бармайды, сондықтан мен түсінемін

Ол өте жақсы ойнады, мен болжай алмаймын

Мен бәрін күзетудің қажеті жоқ деп есептеймін

Ішінде сызылған, шынайы болу үшін тым жақсы

Мен ойымды басқа жерде сынап көрдім, бірақ ол әлі шайнап жатты

Сөйтіп ол менімен бірге бір періштені ертіп алды

Қазір ойлап отырмын, себебі бірнеше кемшіліктері бар

Ол болғысы келмейтін қара адамды жасады

Артыма қарасам жүйкесі жұқарған адамдарға сенбеймін

Жалын тұтанып, тез сөнуі мүмкін

Біз сөйлесе аламыз, үндемей аламыз

Біз жалғыз емеспіз, бұл бізді сендіреді

Махаббат қызуы бәрімізді жұқтырады

Ол сол жерде тұрды, суретті каталог

Ол үшін күресу соншалықты матадор емес

Атын білмедім, көрші тұратынмын

Кішкене психикалық, бұл құлағыңыздың артында бір доллар

Мен оның дұрыс екенін байқадым

Менің жүрегім суық, бірақ өте құпия

Оның өз жоспарлары, өмірі, терминалы бар

Мен оған ағам емес, бөтен адаммын

Қыз дос ретінде мен болуы мүмкін

Ертеңгі амигодан сәл артық

Ол кезде ол бұдан да батыл сөйлеспеді

Эй, сенің номерің қанша, қалайсың?

Бірақ бір көргенде пойыз кетіп қалды

Кейін мүмкіндік болды, мен оны тағы бір рет көрдім

Оны әлі де өткінші көзқараспен аңдыды

Ол орындықта шегеленген, бірақ қорқады

Жалын тұтанып, тез сөнуі мүмкін

Біз сөйлесе аламыз, үндемей аламыз

Біз жалғыз емеспіз, бұл бізді сендіреді

Махаббат қызуы бәрімізді жұқтырады

Жалын тұтанып, тез сөнуі мүмкін

Біз сөйлесе аламыз, үндемей аламыз

Біз жалғыз емеспіз, бұл бізді сендіреді

Махаббат қызуы бәрімізді жұқтырады