Göçük - Peyk

Baba attı cağarasını, bastı doğruldu

Tükürdü avcuna son kez, acık yoğurdu

Vurdu kazmayı bıkkınca, toprağı oydu

İş değildi üç kuruşa, kaderi buydu

Oğul biraz kaytargandı, güç tuttu sapı

Aklı başka yerlerdeydi, ters yeri kazdı

Toprak attı el enseyi, gömdü adamı

Oğulu da kaçamadı, yüzünü tuttu

Göçük indi kanallara, hepsini yuttu

Göçük indi kanallara, hepsini yuttu

Haber indi o haneye, yıkılayazdı

Ana gözün yaşın döktü, ağıta kardı

Gardaşları gömdü tekrar, ağıtı kaldı

Gardaşları gömdü tekrar, ağıtı kaldı

Oğul nettin

Oğul nettin

Oğul nettin sen

Kendin kazıp mezarını

Kendin gömdün sen

Oğul nettin

Oğul nettin

Oğul nettin sen

Kendin kazıp mezarını

Kendin gömdün sen

Sen

Sen

Баба каграсын лақтырып, аяғын басып, түзелді.

Соңғы рет алақанына түкірді, йогурт илейді

Қазудан шаршаған соң жерді ойып алды

Бұл бір тиындық жұмыс емес еді, тағдыры солай болды

Ұлы аздап жалқау болды, ол билікті ұстады

Оның ойы басқа жерде болды, дұрыс емес жерді қазды

Жер қолды мойынға лақтырды, адамды жерледі

Баласы да қашып құтыла алмады, бетін қайтарды

Шұңқыр каналдарға қонып, бәрін жұтып қойды

Шұңқыр каналдарға қонып, бәрін жұтып қойды

Сол үйге хабар келді, оны бұзу мүмкін емес

Анаң көз жасын төкті, жоқтады

Қамқоршылары оны қайтадан жерледі, жоқтауы қалды

Қамқоршылары оны қайтадан жерледі, жоқтауы қалды

ұлы Неттин

ұлы Неттин

ұлым сен

Өз қабіріңді қаз

өзіңді жерледің

ұлы Неттин

ұлы Неттин

ұлым сен

Өз қабіріңді қаз

өзіңді жерледің

Қуанышты

Қуанышты