The Snare of the Fowler - Panzerfaust

Man — like earth — both flower and decay

Tyrants and men of ideals feign the black-eyed children.

Till plight and

injustice wakes this earth, to galvanize them to sacrifice and abnegation;

ripe are the fools and the damned who have longed for a promised land.

In the heap of temptations, hope would mark the ruins

«The tree of knowledge is not that of life.»

And so he grinds his own hands

Where there was never justice for all

There is a stain of perspective

In those expiring eyes

When he mines his own helm

And serves for the greater glory

arm the angels

Bedevilled by our lesser judgment

And another man will die;

It is practically what he is here for

And they will fly their flags at half mast

As if this would imply justice

Never pitied, they will make this mistake again, and again — the damned deny

the ages, and the greatest of ironies:

Our enlightenment would rise;

And with it, the vileness of man

«The tree of knowledge is not that of life.»

And so he grinds his own hands

Where there was never justice for all

There is a stain of perspective

In those expiring eyes

When he mines his own helm

And dies for the greater glory

It is seldom the days in the dark

When he defines his own hell

But in the violent wake of the wise

Where the rabid dog dies

Taring at the roots, where the rats beckon asunder

«Surely he shall deliver thee from the snare of the fowler;

and the noisome

pestilence.»

But these men are left disturbed, yet again

It is seldom the days in the dark

When he defines his own hell

But in the rotted wake of the light

Where the parasite dies

There is no redemption arc in the records of eternal truths.

Just an endless

sequence of cross-currents to the terminus of all paradises lost

Адам – жер сияқты – гүл де, шіру де

Тирандар мен идеалдар қара көзді балаларды елестетеді.

Жағдайға дейін және

әділетсіздік бұл жерді оятып, оларды құрбандыққа шалуға және теріске шығаруға жетілдіреді;

Уәде етілген жерді аңсаған ақымақтар мен қарғыс атқандар жетілді.

Азғырулардың үйіндісінде үміт қираған жерлерді белгілейді

«Білім ағашы өмір ағашы емес».

Сөйтіп ол қолдарын қайрайды

Барлығы үшін ешқашан әділет болмаған жерде

Перспективаның дақтары бар

Мерзімі өтіп бара жатқан көздерде

Ол өз рульін миналағанда

Және үлкен даңқ үшін қызмет етеді

періштелерді қаруландырыңыз

Біздің кішігірім пайымдауымызбен ренжіді

Ал басқа адам өледі;

Ол іс жүзінде осында ол

Және олар өздерінің жалауларын жарты діңгекте желбіретеді

Бұл             әділдікті  меңзейтіндей                   әділдікті  меңзейтіндей                     әділдікті  меңзейтін             әділдікті  меңзейтіндей                       әділдікті  меңзейтін              әділдікті  меңзейтін           әділдікті  меңзейтін            әділдікті  меңзейтін            әділдікті  меңзейтін            әділдік дегенді  білдіретін           әділдікті  меңзегендей  сияқты

Ешқашан аянышты емес, олар бұл қатені қайтадан жасайды және тағы да — қарғыс атқан жоққа шығарады

ғасырлар және                                                                                                                                                                                      

Біздің ағартуымыз көтерілер еді;

Сонымен қатар, адамның зұлымдығы

«Білім ағашы өмір ағашы емес».

Сөйтіп ол қолдарын қайрайды

Барлығы үшін ешқашан әділет болмаған жерде

Перспективаның дақтары бар

Мерзімі өтіп бара жатқан көздерде

Ол өз рульін миналағанда

Және ұлы даңқ үшін өледі

Қараңғы күндер сирек болады

Ол өз тозағын анықтаған кезде

Бірақ дана зорлық-зомбылықта

Құтырған ит өлетін жерде

Егеуқұйрықтар жарып жіберетін тамырларды шаю

«Ол сені құс аулаушының торынан құтқарады;

және шулы

індет.»

Бірақ бұл адамдар тағы да алаңдап қалды

Қараңғы күндер сирек болады

Ол өз тозағын анықтаған кезде

Бірақ жарықтың шіріген ізінде

Паразит өлетін жерде

Мәңгілік ақиқат жазбаларында өтеу доғасы жоқ.

Тек шексіз

жоғалған барлық жұмақтардың соңғы соғыс тоқтарының тізбегі