Она - ОПРИХОД

я боюсь темноты, мой друг в тишине,

тебя заберу, говорила она.

и шептала она прекрасные сны,

подводя к окну успокаивала.

все сны собрал с собой, но багаж мой пуст,

глаза открывая — меньше вижу свет.

голова прижата к потолку, наверх везу свой груз,

все жду, когда толкнешь мой табурет.

я боюсь пустоты, в глубине далеко,

мой друг в тишине, говорила она.

все сны собрал с собой, но багаж мой пуст,

глаза открывая — меньше вижу свет.

голова прижата к потолку, наверх везу свой груз,

все жду, когда толкнешь мой табурет.

Мен қараңғыдан қорқамын, досым үнсіз,

Мен сені алып кетемін,-деді.

және ол әдемі армандарды сыбырлады,

терезеге апарып тынышталды.

Мен барлық армандарды өзіммен бірге алдым, бірақ менің жүгім бос,

Көзімді ашсам, жарық аз көрінеді.

басымды төбеге қыстым, мен жүкімді жоғары көтеремін,

Мен сенің нәжісімді итеруіңді әлі күтіп жүрмін.

Мен қуыстылықтан қорқамын, алыс тереңдікте,

Менің досым үнсіз, - деді ол.

Мен барлық армандарды өзіммен бірге алдым, бірақ менің жүгім бос,

Көзімді ашсам, жарық аз көрінеді.

басымды төбеге қыстым, мен жүкімді жоғары көтеремін,

Мен сенің нәжісімді итеруіңді әлі күтіп жүрмін.