The Stagnant Room - Ophis

Here in this cube

Where l rip my bleak skin

With black razors

No time can get in or out

Just seep in-to my hatred

Here is where time

Can not turn nor move on

Just remain

Here is where wounds never heal

L can feel my flesh burning

And my caustic soul turn to pulp

As l turn my dead eyes

To these stone walls

And the mirrors

L have longsince stopped screaming

There is no breath left

Not even to speak

And l drag a world behind me

That does not exist

L once thought l was growing

But life was just shrinking

And the truest form of horror

Is when all horrors turn inane

And the cruelest form of silence

Is the silence to yourself

Wounds can never heal

When time is standing still

Wounds can never heal

When time is standing still

As l am withering

Stagnation in my will

The reek of torment

Descending on me

Condemned to relive

The memories

All over and over again

Мына текшеде

Мен күңгірт терімді жұлып алған жерім

Қара ұстарамен

Ешқандай уақыт кіру немесе шығу мүмкін емес

Менің өшпенділігіме сіңіп кетіңіз

Міне, уақыт

Бұрылмайды және қозғалмайды

Тек қал

Мұнда жаралар ешқашан жазылмайды

Мен менің етімнің күйіп жатқанын сеземін

Ал менің каустикалық жаным целлюлозаға  айналады

Мен өлі көзімді айналдырған кезде

Мына тас қабырғаларға

Және айналар

Мен көптен бері айқайлауды қойдым

Тыныс қалмады

Сөйлеуге де жоқ

Ал мен артымнан бір әлемді сүйреп келемін

Бұл жоқ

Мен бір кездері өсіп жатырмын деп ойладым

Бірақ өмір азайып бара жатты

Және қорқыныштың ең шынайы түрі

Барлық сұмдықтардың ақылға қонымсыз болатын кезі

Және үнсіздіктің ең қатыгез түрі

Тыныштық - бұл өзіңізге

Жаралар ешқашан жазылмайды

Уақыт бір орында тұрғанда

Жаралар ешқашан жазылмайды

Уақыт бір орында тұрғанда

Мен солып бара жатырмын

Менің еркімде тоқырау

Азаптың иісі

Менің үстімнен түсу

Қайта тірілуге  сотталған

Естеліктер

Бәрі қайта-қайта