Мартовской грязью - Операция Пластилин

дышать сладким дымом твоих сигарет

из снега лепить стихи в голове

закидывать ими родное окно.

но.

нет.

я прикована к этому городу.

я захвачена

в плен

памятью, больничными коридорами.

тем,

что готова отпустить, подув на ладонь

и тем,

что по-настоящему дорого.

я стала мартовской грязью, зеркалом луж,

в котором подошвы прохожих

и лодки бумажных душ

находят таких же.

По коже

бежит ручейками весна

и кажется, лужи —

всего лишь статичный дождь

скажи, ведь ты меня ждешь?

темекіңіздің тәтті түтінімен дем алыңыз

қардан бастап, басындағы өлеңдерді мүсіндеу

оларды туған терезесіне лақтырыңыз.

бірақ.

жоқ.

Мен бұл қалаға байланып қалдым.

Мен тұтқынға түстім

қолға түсті

жады, аурухана дәліздері.

тақырыптар

алақанына үрлеу арқылы жіберуге дайын екенін

және тақырыптар

бұл шынымен қымбат.

Наурыздың лайы, шалшық айна болдым.

онда өтіп бара жатқан адамдардың табаны

және қағаз жандардың қайықтары

бірдей табыңыз.

Теріде

бұлақ өзендермен ағады

және шалшық сияқты көрінеді -

жай ғана статикалық жаңбыр

Айтшы, сен мені күтіп тұрсың ба?