Шрамы - Olimpia

Время сквозь пальцы, рисуя морщины,

Забирает украдкой удары внутри.

В чем же загадка — бежать без оглядки,

оставляя лишь шрамы на груди?

Лишь только шрамы на груди!

Стой!

Свет ведет меня к тебе.

Покажи мне, как сбываются мечты, —

Я устал жить в этом сне…

Часы так упрямо шагают исправно,

Оставляя все меньше надежд на успех.

И жизни помехи упорно мешают

На пути у желания твой разрушить доспех.

Я вижу!

Свет!

Он ведет меня к тебе.

Покажи мне, как сбываются мечты, —

Я устал жить в этом сне,

Я устал жить в этом сне…

Я устал жить в одном дне…

Время бежит, оставляя ответ,

И даже тогда,

Когда надежды нет,

Когда надежды больше нет…

Стой!

Свет ведет меня к тебе,

Покажи мне как, сбываются мечты, —

Я устал жить в этом сне,

Я устал жить в этом сне…

Я устал жить в одном дне…

Уақыт саусақтарымның арасынан сырғып, әжім түсіріп,

Ішінен жасырын соққылар жасайды.

Жұмбақ не – артқа қарамай жүгіру,

кеудеде тек тыртық қалдыру?

Тек кеудедегі тыртықтар!

Тоқта!

Жарық мені саған жетелейді.

Маған армандардың қалай орындалатынын көрсетіңіз

Мен бұл арманмен өмір сүруден шаршадым ...

Сағат қатты жүріп жатыр,

Табысқа деген үміт азайып барады.

Ал кедергілер өмірге қыңырлықпен кедергі жасайды

Құрышты жоюға деген ұмтылыс жолында.

Мен көріп тұрмын!

Жарық!

Ол мені саған жетелейді.

Маған армандардың қалай орындалатынын көрсетіңіз

Мен бұл арманда өмір сүруден шаршадым,

Мен бұл арманмен өмір сүруден шаршадым ...

Бір күнде өмір сүруден шаршадым...

Жауапты қалдырып уақыт зымырап өтеді

Сонда да

Үміт жоқ кезде

Үміт жоқ кезде...

Тоқта!

Жарық мені саған жетелейді

Маған армандардың қалай орындалатынын көрсетіңіз

Мен бұл арманда өмір сүруден шаршадым,

Мен бұл арманмен өмір сүруден шаршадым ...

Бір күнде өмір сүруден шаршадым...