Бог. Ты. Я. - Ольга Кузнецова

Если ветка к земле клонится,

если к небу летит пыль,

значит, имя мое — звонница,

значит, имя мое — быль

Если радость слезой сменится,

если время течет ввысь,

значит, имя твое — мельница,

значит, имя тебе — жизнь.

Если тень за окном крутится,

если в темных глазах соль,

значит, имя мое — спутница,

значит, имя твое — боль.

Если бесы в ночи бесятся,

если ангел трубит в рог,

если люди на гром крестятся,

значит, имя ему — Бог.

Бұтақ жерге еңкейсе,

шаң аспанға ұшса,

сондықтан менің атым қоңырау соғуы,

сондықтан менің атым рас

Қуаныштың орнына көз жас келсе,

уақыт жоғары қарай ағып кетсе,

Демек сенің атың диірмен,

сондықтан сенің атың өмір.

Терезе сыртындағы көлеңке айналып тұрса,

қара көзде тұз болса,

сондықтан менің атым серік,

сондықтан сенің атың ауырады.

Түнде жындар ашуланса,

Періште керней тартса,

егер адамдар найзағаймен шомылдыру рәсімінен өтсе,

сондықтан оның аты Құдай.