Faithless (Act II) - Odes of Ecstasy

Taste, Taste my bitter dreams

The emotions which spring from

A dark sea full of sins

And cold thoughts

Feel, Feel my aura now

Embracing your purity

It' s the call

To your innocence my friend

Breath, Breath my only wish

It is hiding form your eyes

Red it’s color

Like the one of passion

Burn, Burn my dead soul

Blow the ashes in the wind

Let the night to spread

It’s veils one more time

See, See the clouds of misery approach

Taking the shape of your fears

And the sun again is fading

Burning every faith I had for

For your beliefs, for your holy

Dreams of immortal happines

And the moon again is rising

Lighting my dark thougths of hate

Tears running from the idol

Cannot satisfy the dead

«I gaze at the ceiling plasterwork

The meanders draw me in their dance

My happiness, I think, would be

A matter of height

Oh humble art that lacks pretension

How much too late I admit your teaching!

Embossed dream, I shall come to you

In vertical fashion"

(Poetry by Kostas Kariotakis)

(translation by Kimon Friar)

Дәмді көр, ащы арманымды көр

Одан туындайтын эмоциялар

Күнәға толы қараңғы теңіз

Және суық ойлар

Сезіңіз, менің аурамды қазір сезіңіз

Сіздің тазалығыңызды қабылдау

Бұл қоңырау

Сенің кінәсіздігің үшін досым

Тыныс, дем ал менің жалғыз тілегім

Ол көздеріңізден жасырады

Түсі қызыл

Құмарлық сияқты

Өрт, өлі жанымды күйдір

Күлді желге  үрлеңіз

Түн                                           

Бұл тағы бір рет перде

Қараңыз, қасірет бұлттары жақындады

Қорқынышыңыздың пішінін алу

Күн тағы да сөніп барады

Мен үшін болған барлық сенімімді күйдірдім

Сенімдерің үшін, қасиеттілерің үшін

Өлмейтін бақыт туралы армандар

Ай қайтадан көтерілуде

Менің өшпенділік туралы күңгірт ойларымды жарықтандыру

Пұттан аққан жас

Өлгендерді қанағаттандыра алмайды

«Мен төбенің сылақ жұмыстарына қараймын

Меандрлар                                                                                                                                                                                   

Менің бақытым, менің ойымша, болар еді

Биіктік мәселесі

Ой көмегі жоқ өнер

Мен сенің сабақ бергеніңді қаншалықты кеш мойындаймын!

Бедерлі арман, мен саған келемін

                                    үлгіде»

(Костас Кариотакистің поэзиясы)

(Кимон Фриардың аудармасы)