Embrace Nothingness - Oceano

Ridges inbed in skin

Would you miss me if I were dead?

Hurt mutually if I bled?

Reminisce of times shared

Would my memorial be remissible upon decay?

I’m forgetable anyway

I’m not a prophet nor a poet

Struggled but lived life to its fullest

In hopes that someday someone might notice

I’m not afraid to live and don’t fear death

I’m not scared of being alone

Long since grown numb to the world

My only fear’s not being remembered

Or mourned for beyond the grave

Because I’m already fading away

Falling further into nothingness’s embrace

There is nothing beyond the grave

The afterlife’s not what they say

Stone walls of black and grey

Embrace nothingness

Терідегі жоталар

Мен өлсем, мені сағынар ма едің?

Қан кететін болсам, бір-біріңе зиян келтіре ме?

Бөлісілген кездерді еске түсіру

Менің мемориалым шіріген кезде өтірілмей ме?

Мен бәрібір ұмытшақпын

Мен пайғамбар да, ақын да емеспін

Күресті, бірақ толық өмір сүрді

Бір күні біреу байқайды деп үміттенемін

Мен өмір сүруден қорықпаймын және өлімнен қорықпаймын

Мен жалғыз қалудан қорықпаймын

Дүние үшін әлдеқашан ессіз  болды

Менің жалғыз қорқынышым есімде жоқ

Немесе бейіттің арғы жағында жоқтау айтты

Өйткені мен қазірдің өзінде жоғалып кеттім

Ештеңенің құшағына көбірек түсу

Бейіттен басқа ештеңе жоқ

Ақырғы өмір олар айтқандай емес

Қара және сұр түсті тас қабырғалар

Ешкімді қабылдаңыз